De kop boven deze imperessie van de eerste competitiepot van AMVJ Eén tegen het vers gepromoveerde OSV vergt voor niet ingewijden mogelijk enige uitleg.
Welnu de term “Januskop” is afkomstig uit de schone kunsten en duidt op een beeld of geschilderd figuur met een gezicht aan de voorkant en een aan de achterkant. Vaak tegengestelde facies: verdrietig/vrolijk, boos/blij, wanhopig/hoopvol,bang/onverschrokken en ga zo maar door.
Welke kwalificatie je ook achteraf aan het eerste optreden van de Bordeauxrode Mauricemeute wilt toekennen, voor ieder die de aftrap van het seizoen heeft meegemaakt was in ieder geval zonneklaar dat er een team in de wei stond met twee smoelwerken.
Het kan zijn dat de euforie over de winst in de bekerpoule voorbije week een te hoog promillage gerstennat in de kuiten had achtergelaten; of mocht het zijn dat OSV als promovatus te gering werd ingeschat, feit is dat de hoge verwachtingen van coach Maurice in een allerbelabberste eerste helft van zijn discipelen compleet de bodem werden ingeslagen. Het was met andere woorden niet om aan te gluren wat Eén op het toch biljartlaken strakke Loopveld deponeerde. Ondanks de identieke opstelling aan de puike bekerpot tegen Heemraad was er geen spoortje te bekennen van datgene wat Eén daar aan het inmiddels zo vertrouwde handelsmerk had geëtaleerd. Het eerste bedrijf was er een van: slappe happie in de duels, tactisch verbandloos gerommel in de marge van een wel heel gretige tegenstander, zeer veelvuldig onnodig nerveus balverlies, trage omschakeling bij (veel te kort) balbezit, overdadig gebruik van lange-halen-en-niet-gauw-thuis-gepeer, verkeerde onderlinge coaching op de verkeerde momenten. Het was om een lang verhaal kort te maken: in alle opzichten helemaal géén gezicht wat Eén voor de thee liet zien. Het met het vorderen van de eerste helft immer ontredderder grauw-gruw vekleurende gezicht van coach Maurice sprak overigens wel zichtbare boekdelen over zijn oordeel over zijn “faceless” dobberende manschappen.
Dat de 0-2 achterstand bij rust ook nog eens het gevolg was van kolderiek penalty veroorzakend defensief geklungel enerzijds en een drama-komische communicatiestoornis tussen twee heren anderzijds ,was eigenlijk een logisch gevolg van het van het bizarre Bodreauxrode geploeter. En het mag ook gezegd: tegen een OSV dat onbekommerd en met energievretende pressie aan de bak ging en Eén het vuur met aardig en direct spel ook wel aardig aan de lome schenen legde.
De deuren van de thuiskleedkamer bleven nog net in de sponningen maar de vonken van de vuurspuwende peptalk van coach Maurice spetterden op afstand hoorbaar en zichtaar knetterend door de kieren.
Niemand weet of zo’n tirade getinte time-out echt helpt om een dolende groep nieuw inzicht te geven, maar feit is dat inclusief een wissel plus omzetting in de opstellling het AMVJ team in het tweede bedrijf een gans ander smoel trok. Geholpen door een vroege aansluittreffer van Léon Görtz, die een verdedigingsfout bij de tegenstander adequaat bestrafte, kwam de goede gedreven geest weer tamelijk snel terug in de bordeauxrode genen. Nu werd er wel gejaagd, korter gedekt en werd de bal slimmer en sneller rondgespeeld. Het was allemaal nog wel niet meteen oogstrelend wat Eén liet zien, maar het was vele malen acceptabeler dan voor rust. Ook de intuïtieve inspiratie bij de coach kreeg bij het aanschouwen van de die inzet, weer vrij baan want zijn wissel zo’n half uurtje voor tijd hielp het team, om toch nog met een opgelucht tronie van het veld te kunnen stappen. Want de voor Ricky (Kumar) ingebrachte Jonne (Seriese) verzilverde zo’n twintig minuten voor tijd eerst een terecht toegekende pingel; en tien minuten later pegelde diezelfde “maestro” via een fraaie vrije trap AMVJ alsnog naar een moeizaam bijeen gesprokkelde, doch door een vermoeid uitgebluste tegenstander niet meer weg te poetsen voorsprong.
Want de 3-2 stond nog steeds op het bord, toen de m.i. enige echte uitblinker te velde, scheids Duindam kort daarop heel AMVJ, met drie punten en een nu van oor tot oor grijnzende Januskop naar de kleedkamer liet afmarcheren.
Volgende week graag meteen met het ware gezicht van acquit, boys!
Dirk
Ps. Overigens ben ik van mening dat AMVJ voetbal zeer snel over een eigen kunstgras trainingsaccommodatie dient te beschikken….
D
