Zaterdag was de één na laatste wedstrijd voor de winterstop, we speelden tegen roda23 F14. Zij stonden onder ons in de poule, en met de overwinning van vorige week nog fris in ons geheugen, stonden wij vol zelfvertrouwen op het veld. Deze positieve energie werkte goed door in het spel, er werden weinig fouten gemaakt en er werd goed samen gespeeld.
Al vrij snel in de wedstrijd maakte onze topscoorder, Vito, de openingstreffer. En na een snelle gelijkmaker van Roda23 bleek maar weer dat een wedstrijd nooit makkelijk is, en dat je altijd je best moet doen om te winnen. Dat ging de F3 vanaf dat moment ook doen. Na mooi opbouwend werk op het middenveld van Mees en Elian maakte Vito de 2-1 met een mooi afstandsschot.
Vin blonk uit in de achterhoede, deze jongen is een geboren verdediger. Samen met Kohki zorgde hij ervoor dat Merlijn , onze keeper, weinig te doen had. Kohki, onze kleinste speler, maar zeker niet de minste, weet de tegenstander elke week weer te verrassen. Deze kleine tank loopt iedereen eruit en omver. Mede door deze 2 jongens had Merlijn weinig te doen deze 1e helft, maar die paar keer dat Roda23 door onze verdediging heen brak stond hij paraat. Merlijn maakte een paar geweldige reddingen waar Kenneth Vermeer jaloers op zou zijn.
Na een snelle (lees: slimme) ingooi van Vito, kwam Maron vrij te staan voor het doel. Deze goalgetter maakte het koelbloedig af en vergrootte onze voorsprong naar 3-1.
5 minuten later maakte Frits handig gebruik van een foutje van de Roda23 keeper, maar miste het doel op een haartje. Om er zeker van te zijn dat we met een voorsprong de rust in zouden gaan schoot Vito nog even de 4-1 binnen en konden wij met een gerust hart van onze bekertjes limonade genieten.
De 2e helft begon en Roda23 ging er gelijk fel tegenaan. Maar op het middenveld waren Jools en Julian de baas, wat kunnen deze 2 mannen hard werken. Mede door hun eigen inzet creëerden zij kansen voor hun zelf. Na een “prachtige†solo actie scoorde Julian een “prachtig†doelpunt, 5-1.
Jools had de 6-1 op zijn schoen liggen, en de enige manier om hem te stoppen was een grove overtreding van achteren. Na 8 hersteltellen mocht Jools de vrije trap zelf nemen, hij stopte al zijn opgekropte woede in dat ene schot, maar helaas ging hij via de verkeerde kant van de paal over de achterlijn.
Mees en Elian liepen hun benen onder hun lijf vandaan als aanvallende “en†verdedigende middenvelders, en zorgden er keer op keer weer voor dat Roda23 er niet aan te pas kwam. Door hun opbouwende werk zorgden zij voor de kansen en corners van AMVJ. En uit één zo´n corner kwam het laatste doelpunt van de wedstrijd. Maron schoot de corner met buitenkant rechts, hard en laag voor het doel, en zorgde ervoor dat de einduitslag op 6-1 kwam.
Vito scoorde ook nog de 7-1, maar omdat er 2 spelers van roda23 geblesseerd op het veld lagen, werd de goal afgekeurd, door Tijmen (onze vaste thuisfluiter), die ondanks alle kritieken vanaf de zijlijn een strakke wedstrijd floot. Tijmen bedankt!!!
Na de wedstrijd nog even penalty’s schieten, en deze keer waren er 2 penalty’s van de week. Wederom Jools (hoog en hard en hard in de kruising). En Elian, die na een kleine discussie een rondje op zijn beurt moest wachten, schoot de bal zo hard in het doel dat die voor het menselijk oog niet meer waar te nemen was. Na het op vertragende beelden te hebben terug gezien zagen we dat de bal dwars door het net ging, en het trainingsveld overvloog richting Oudekerk a/d Amstel. Klasse Elian, volgende keer wil ik graag zo´n schot zien in de wedstrijd.
Jongens tot volgende week om 9.30 uur in Abcoude voor onze laatste wedstrijd voor de winterstop .
Gr. Xander…
