Met 15 vrouwen waren we er klaar voor: AMVJ VR1 speelde uit tegen DEVO VR1. Na de afgelopen drie wedstrijden gewonnen te hebben was iedereen wat gespannen, want wat wilden we deze wedstrijd ook graag winnen!
Meteen vanaf het begin speelde AMVJ aanvallend. We gingen voor elke bal en waren de tegenstander steeds een stapje voor. De eerste twintig minuten waren we aan elkaar gewaagd. Maar toen, was daar Lotte die vanuit de linkerhoek voorin een prachtige voorzet op Manuela speelde. Het enige wat Manu nog hoefde te doen was hem er in schieten en dat deed ze! Ondanks de twee tegenstanders die het doelpunt nog probeerden te voorkomen schoot Manu de bal koelbloedig in het doel. Haar snelle sprintjes werden nu beloond. Het stond 0-1. Vol zelfvertrouwen gingen we verder en het tweede doelpunt liet niet lang op zich wachten. Vanuit onverwachte hoek gaf Paulien, vanuit de verdediging een mooie bal op Lotte. Ze schoot van een grote afstand, maar er was ruimte die Pau goed wist te benutten. Lotte nam de bal aan liep nog een paar stappen en schoot de bal vervolgens in alle rust met een mooi boogje over de keeper heen. Dat was 2. Wat volgde was een dipje, een aantal spelers werden moe en we kwamen er niet meer doorheen. Dit resulteerde in een aantal kansen voor DEVO, maar met Claudia als laatste vrouw, die rustig en gecontroleerd de ballen van het doel weghield en met Linda op doel scoorde DEVO niet. Vlak voordat het fluitsignaal klonk voor het einde van de eerste helft kwam er toch nog een kans en deze werd door Jeltsje en Lotte met beide handen aangegrepen. Jeltsje liep op met de bal en en gaf een assist aan Lotte, die de bal nog even het doel in tikte: 0-3.
Door de ruime voorsprong begonnen we enigszins ontspannen aan de tweede helft. Maar, DEVO had hele andere plannen. Ze speelden aanvallend en waren vastberaden om te scoren. Dit leverde een aantal gevaarlijke situaties op, op onze helft. Maar de verdediging had het door en Manu, Claudia en Annemiek hielden het dicht. De enkele bal die er toch door kwam werd door Linda opgevangen en hard, maar gericht, weggetrapt, Laat ze dat nou heel goed kunnen. Ook op het middenveld werd er hard gewerkt door Stella, Sarah, Eva en Annemarie. Annemarie, net weer terug van vakantie, liet zien dat ze het voetballen niet verleerd was en speelde de tegenstander uit met haar welbekende hakje. Tamara mocht van de verdediging naar het middenveld en heeft deze positie met beide handen aangepakt. Ze ging voor iedere bal, rende zo hard, ze kon. Soms wel met -/+ 1 meter, maar de bedoeling was goed; Een fijne aanvulling op het middenveld. De rest van de tweede helft kabbelde het nog wat voort, er waren nog een paar kleine kansen voor beide teams, maar het resulteerde niet meer in een doelpunt. Met 12 punten uit vier wedstrijden zijn we lekker op weg! Volgende week staat Sporting Martinus op het programma, ook zij hebben nog niet verloren, dus dat belooft een pittige, maar spannende wedstrijd te worden!
Liefs, Eva en Tamara
