De dames van zondag wonnen hun eerste twee wedstrijden en hebben zo de lat hoog gelegd voor
de dames van zaterdag, die op zoek gingen naar hun tweede overwinning van het seizoen. Zeeburgia
kwam op bezoek en coach Jaime prepte zijn manschappen zo goed al mogelijk. Daarbij waren er
twee debutanten in het team: Katja en Iris mochten zichzelf vandaag bewijzen.
Taai
De eerste helft was taaie kost. De eerste vijftien minuten speelden zich af op het middenveld in een
soort loopgravenoorlog. Veel ge-pingpong en weinig lijn in het spel van beide kanten. Er was een
moment nodig om deze wedstrijd open te breken. En dat moment kwam na 15 minuten, toen Ingrid
mocht aanleggen voor een vrije trap. De bal verdween keurig de lange hoek in van een metertje of
20 en de bordeauxrode brigade had zijn voorsprong te pakken.
Het werd niet veel spannender dan dit in de eerste helft. Zeeburgia kwam er niet aan te pas, maar
AMVJ werd ook niet echt gevaarlijk. Katja maakte een uitstekende indruk tijdens haar debuut op de
linksback positie en daarmee hebben we alle hoogtepunten uit de eerste helft wel opgesomd.
Veerkracht
Al vroeg in de tweede helft kwam AMVJ op een 2-0 voorsprong en leek de wedstrijd vrij saai, doch
professioneel uitgespeeld te gaan worden. Maar AMVJ was onrustig, bij tijd en wijle onzeker aan de
bal en een foutje hing in de lucht. Nadat een terugspeelbal te kort werd teruggespeeld, onze
doelvrouw de bal niet wist te verwerken en de laatste vrouw net naar de verkeerde kant stapte, lag
er een vrijwel leeg doel voor Zeeburgia: 2-1. De aansluitingstreffer gaf de bezoekers vleugels en hun
twee spitsen waren net wat te veel voor ons centrale duo. Niet veel later volgde een onvermijdelijke
2-2. Nog erger: Rolinka geblesseerd op de grond, angst in de ogen bij de technische staf.
Nadat onze doelvrouw was opgelapt was het zaak om grip te krijgen op de wedstrijd. En daarvoor
was slechts een kleine wijziging nodig. Ingrid werd als verdedigende middenvelder ingezet, terwijl
Iris op 10 mocht spelen. De tactisch gouden hand van Jaime aan het werk, want Ingrid en Ruth
schakelde hun directe tegenstanders uit, zodat Linda vrij als laatste vrouw de ballen voorwaarts kon
versturen. De grip van AMVJ werd krachtiger en Linda lanceerde Lotte. De captain kapte twee dames
uit en stormde op de doelvrouw af. Koel omspeelde zij de laatste horde en schoof ze de bal in het
doel. Gebalde vuisten in de lucht, de bank in extase, de voorsprong weer in handen: 3-2.
Maar de dames hadden nog meer veerkracht dan dit. Zeeburgia werd in een soort houdgreep
gehouden. Inmiddels waren twee speelsters op Iris gezet om de constant toevoer van op maat
gemaakte passes te onderscheppen, bestreek Maurina de volledige rechterflank waardoor de
defensie niet meer wist waar ze het moesten zoeken en waren er overtredingen nodig om Jel af te
stoppen. Het nekschot zat eraan te komen voor de tegenpartij. Uit een scherp aangesneden corner,
wat niet lekker werd verwerkt, kon Linda vrij inschieten. Een vernietigende knal spatte uiteen tegen
de touwen en de eindstand werd op het bord gezet: 4-2.
Lovende woorden
Coach Jaime was in extase tijdens de persconferentie na de wedstrijd. “Op deze manier winnen van
een sterke ploeg laat zien dat de meiden gegroeid zijn. Veerkracht werd getoond, felheid zat in het
spel en de meiden vonden elkaar alsmaar beter.” Over de vraag over een mogelijk kampioenschap
wilde de coach zich niet expliciet uitlaten, maar “twee uit twee laat onze intenties zien” waren
woorden met een verborgen boodschap.
Een solide as over het veld, ontzettend felle backs, intens snelle buitenspelers en bovenal een écht
team. Reikhalzend kijken we uit naar de volgende week, want een kampioen in wording wint ook zijn
derde wedstrijd van het seizoen.
