Het zag er niet goed uit die dreigende grijze wolken boven ’t Loopveldje, maar onze jongens kon het niet deren. Na slecht 1 punt uit de laatste vier wedstrijden snakte de F2 naar een overwinning. Tegen het laaggenoteerde F7 van Martinus zat dat er gisterochtend zeker in. Groot was de schrik toen Martinus binnen drie minuten op voorsprong kwam uit een corner die knap achter keeper Jip O. werd gewerkt. Het kostte even voordat AMVJ orde op zaken kon zetten, maar in de loop van de 1e helft werd de druk op het doel van Martinus steeds groter. Raúl, Jip T. en Olivier kwamen dicht bij een treffer, maar de gretigheid leidde ertoe dat te vaak van te ver werd geschoten. Ballen gingen naast en over of konden vrij eenvoudig worden gestopt. Uiteindelijk was het de opkomende Sem die ondanks een korte nacht voor de doorbraak forceerde. Nadat hij op links de achterlijn van de tegenstander had gehaald trok hij de bal knap voor. De keeper kon de bal nog toucheren, maar zoals zo vaak de laatste wedstrijden stond Joep op de goede plek om uit de rebound de gelijkmaker te noteren. Inmiddels was het flink gaan plenzen, maar het juichen was er niet minder om.
Hoewel AMVJ Martinus in de tweede helft volledig in de tang had, waren er weer veel kansen nodig voordat er gescoord werd. Een handsbal van de tweede keeper leidde uiteindelijk de verdiende voorsprong in. De penalty werd snoeihard ingeschoten door Jip O. en daarmee was de ban gebroken. Thom zorgde voor de 3-1 en met twee fraaie solo-acties scoorde Sem de 4-1 en een 5-1. De 4-1 was het 60e doelpunt van de F2 dit seizoen. Achterin werd aanvoerder Jelle gemist, maar met name Amstel werkte voor twee en voorkwam dat Martinus nog de buurt van het doel van AMVJ kon komen. In de strijd om de topscorerspositie deed Raúl op slag van het fluitsignaal goede zaken. Olivier, die een sterke pot speelde, zag zijn inzet op aangeven van Thom door de keeper gestuit, Raúl reageerde snel en zette met zijn 15e doelpunt van het seizoen de eindscore op 6-1.
