De voor niet kenners wellicht wat kryptische header boven dit artkeltje is toch vrij simpel te duiden. Het bekerlot van de almachtige KNVB had koploper WVHEDW en runner up AMVJ uit dezelfde competitiepoule op miraculeuze wijze uit de hoge hoed getoverd en in de eerste knock-out ronde aan elkaar gekoppeld. Beide ploegen hadden zich door de eerste pouleronde geworsteld, ongetwijfeld in de hoop om een interessante tegenstander en nou net geen concurrent te treffen. Maar de bobo’s wisten beter en dus werd het voor Bordeauxrood op deze mildgrijze middag de eerste van een drieluik in dit seizoen tegen WV. En het begon, ondanks het deze middag op een Zandvoorts strand gelijkende Loopveldmat, flitsend.
Want de dure bank (de broerjes van Moorselaar, Mark Schol en pinch hitter Sonko) kon na amper 40 seconden al juichend opveren toen de basis elf met heel goed presterende vervangers (Brice de Groot, Oscar van der Wiele, Daan van der Driest) via een duo doorkop van Bram van der Driest en René Boer na een puike corner van Jimmy Janssen een ridicuul vroege voorsprong nam.
Het naar eigen zeggen bewust verzwakte WV kreeg er na een minuut of zevetien nog eentje om de oren toen Tjerk Veltman na een pass vanachteruit eerst zijn back op vijf meter afstand de punten van zijn schoenen liet zien om hem vervolgens in een niet te stuiten rush met vijf meter voorsprong de elegante hielen te showen; om tenslotte cool and clean de 2-0 in de touwen te prikken. (beauty!)
Daarna kreeg het inmiddels ontwaakte WVenzovoort wat meer grip op de pot en liet het zien toch niet met de gehele tweede garnituur te zijn komen opdraven. Desalniettemin was er een beetje euforisch hautainslordig uitverdedigen aan AMVJ kant voor nodig om de bezoekers weer enigszins in een optisch kansrijke zetel te helpen. Een 2-1 ruststand was het onnodige gevolg van deze lichte consternatie veroorzakende concentratiedip.
Vrij snel na rust keerde echter ook de rust weer in het team van coach Maurice terug toen een prima uittrap van Levien Rocha via Jimmy Jansen (alweer met een geslepen doorkopper) Wieger Visser vrij baan bood om even later met een gesplaatste schuiver de 3-1 achter de jeugdige WV goalie te deponeren.
Een replica van de te hooghartige lichtzinnigheid uit de eerste helft gaf WV met de 3-2 een minut of 15 voor tijd nog even hoop op penaltyschieten (regels van de beker). Maar alweer Wieger Visser hield even voor tijd en na een uiterst inteligente voorzet van Brice de Groot met zijn tweede en nu -als kleinste man- met de kop deze middag de cupdroom van de Mauricemeute fraai levend.
Hopelijk dan tegen een lekkere tegenstander uit (veel) hogere regionen.
Maar met al met al heel redelijk voetbal en ondanks de lullige loting, zit de tik tegen de koploper toch in de tas. Al wordt het straks in de gewone competitie natuurlijk een heel ander potje als Coach Martin van WV zijn voltallige supercohort laat aantreden. Maar dat ziet een ijzersterke gebleken brede selectie van coach Maurice ongetwijfeld met veel vertrouwen dan wel weer…. Eerst zaterdag aanstaande tegen het altijd lastige en nimmer te onderschatten NFC.
Dirk