In de potjes tussen NFC en AMVJ gebeurt altijd wel iets om over na te praten. Wie herinnert zich bijvoorbeeld niet het thrillerslot van een nacompetitiesessie van enkele jaren geleden, waarin Bordeauxrood in het allerlaatste kwartier een 0-3 achterstand wegpoetste om vervolgens na een zenuwslopende serie van 24 strafschoppen alsnog nog winnend van de mat te stappen.
Zo is er altijd wel wat: steeds veel strijd, rare momenten, maar nooit in het negatieve; de clash blijft immer binnen de sportieve perken tussen deze twee plaatselijke kemphanen.
De confrontatie van vanmiddag op het deze zomer volledig gerenoveerde maar nu pas weer redelijk, zij het hoogpolig, bespeelbare hoofdveld van NFC, maakte daar geen uitzondering op. Het was vanaf de aftrap van de -het mag gezegd: uitstekend leidende- jeudgdige talentscheids een voor de neutrale toeschouwer aantrekkelijke en voor de fans fors billenknijpende wedstrijd. Met vaak erg lekker, open, mannelijk maar fair voetbal. Beide ploegen gingen er stevig maar met wederzijds respect tegenaan en dat leverde voor dit niveau een boeiend en ook nog door een mild najaarszonnetje zonnetje fraai opgefleurt spektakel op. Op zich al een hele opluchting om vast te mogen stellen dat de wantoestanden tijdens een oefenpotje afgelopen week inderdaad een schaamtevol incident bleken te zijn geweest; en dat Bordeauxrood toch echt niet de schopploeg is zoals die door een betrokkene om blijkbaar hem moverende redenen werd afgeschilderd.
Over de hele wedsrijd was AMVJ naar zeggen van beide supportersscharen en ook van de aanwezige onpartijdige journalistiek de beter voetballende ploeg. NFC zette daar een aangename dosis inzet en enthousiasme tegenover, maar kon niet voorkomen dat Wieger Visser na een gladlopende, maar matig verdedigde AMVJ-aanval al vrij snel de 0-1 kon intikken. Kansen om de score op te voeren en de pot al vroeg op slot te gooien waren er daarna zeker, maar de Bordeauxrode verdediging verkeerde deze middag in een wel heel frivool vrijgevige bui. Want slap ingrijpen bij de eerste de beste echte NFC aanval liet spits Maarten Zwaan vrije doortocht om op een beheerste manier de gelijkmaker te produceren.
Niet getreurd want de Mauricemeute pikte de draad van het aardige positiespel en vroeg druk zetten weer snel op. En dat bracht zoveel verwarring bij de ook al niet solide ogende NFC defensieven dat René Boer zijn ploeg opnieuw op voorsprong kon zetten.(1-2)
Het verdedigende foutenfesival was echter nog lang niet aan een toegift toe want nog voor rust was het opnieuw kinderlijk verdedigend werk aan AMVJ zijde dat via een alweer bekeken doelpunt van NFC-er Tolman een 2-2 ruststand op het scorebord bracht.
Menig NFC getrouwe bevond zich nog pilsend en/of patattend in de behagelijk gezellige clubkantine toen enkele seconden na de aftrap van het tweede bedrijf een nog niet geheel ontwaakt AMVJ, spits Maarten Zwaan alweer alle ruimte bood om hun geliefde club op voorsprong te zetten. (3-2)
Hierna ontspon zich een eerder spannend dan nog fraai duel waarin AMVJ,wakker geschrokken, weer geheel van acquit moest om de door eigen lichtzinnigheid opgelopen schade nog enigszins te proberen te beperken. En dan blijkt toch de veerkracht van deze nog jeugdige ploeg. Beter dan met een fraai verworven voorsprong weten ze blijkbaar om te gaan met een achteloos opgelopen achterstand. De boys lopen dan weliswaar achter de feiten aan maar wel nog een paar stappies harder dan bij een zichtbaar als verdoving werkende positieve stand.
De teruggekeerde wilskracht bracht nieuwe krachten boven en de toch al hard werkende en sleurende René Boer mikte twintig minuten voor tijd zijn tweede van de middag en een verdiende gelijkmaker voor hem en zijn maatjes in het netje van de tegenstander.(3-3)
Coach Maurice is er dan de man niet naar om een gelijkspel te koesteren dus wisselde hij voor het restant van dit titanengevecht verdediger Dirk van Moorselaar voor aanvaller Leon Gótz. Een meesterzet naar al snel bleek, want het was deze jongeling die nog maar koud in de wei met een vrij lullig ogend maar oh zo lonend schuivertje AMVJ alsnog de opluchtende overwinning schonk.(3-4)
Hoe NFC het tij met man en macht daarna ook nog probeerde te keren, zelfs een prachtige vrijgetrapte latpegel van NFC coryfee Marcel Wennekers veranderde niets meer aan de score van deze negentig minuten durende, door het Amstedamsch Voetbal van Mattijs Groenwoud terecht gecoverde reclamespot voor het tweede klasse voetbal. Want over dat laatste was na afloop iedereen het roerend eens en ook
Dirk
