Sportpark Drieburg moest er weer aan geloven: AMVJ VR1 kwam op bezoek. Ondanks dat er in de groepswhatsapp een gevoelstemperatuur van -13 werd geroepen (Jel!! ), verzamelden we gewoon buiten bij de bankjes. De temperatuur was goed – zacht en fris – en wij waren er klaar voor.
Om 1640 klonk het startsignaal op het achterste kunstgrasveld van de Meer VR 5. Het uitslapen had ons goed gedaan: we waren meteen scherp. Strak passen, rust aan de bal en mooie 1-2tjes. Voorin stonden Lot, Jel en Stella en met mooie ballen vanuit zowel middenveld als achterhoede werden er vele kansen gecreëerd. Toen kwam er een vrije trap – direct of indirect – het was wat onduidelijk. Maar dat maakte niet uit want AMVJ kwam met een spontaan plan dat wel ingestudeerd leek! Jeltsje leek de vrije trap te nemen, terwijl Ruth van de zijkant aankwam lopen om de bal vervolgens voor te geven aan Linda die hem PRACHTIG in het doel schoot. Wauw, zelfs de coaches hadden dit niet zien aankomen! De resterende tijd van de eerste helft werd benut met vooral spelen op hun helft. Doelpunten maken kwam er niet van, ondanks het goede positiespel van AMVJ.
In de rust kregen we te horen: ‘Schieten dames! Gewoon doen!’. AMVJ wil altijd graag goed voor de bal staan voordat er een poging wordt gewaagd, maar waarom? Daarnaast speelde de Meer met heel veel man in de verdediging, dus het was belangrijk om elke kans te pakken.
Ondertussen was het donker en begon de tweede helft. De Meer had duidelijke taken gekregen en ging goed van start. Ze zaten er meer op en dreven ons naar onze eigen helft. Gelukkig was de achterhoede van AMVJ – manu, clau, lin en annemiek- niet in slaap gevallen en stond Gerrie nog steeds rechtop in het doel. Deze belangrijke spelers zorgden ervoor dat de bal amper dichtbij het doel kwam en vooral niet in het doel! De laatste 20 minuten kwam Ruth erin als spits en was helemaal klaar om te scoren. Stella op mid-mid zorgde voor het afpakken van vele ballen en Lot was met haar sprintjes niet te stoppen. Harm kon prachtige ballen naar voren schieten, waar Corno ze meenam richting het doel. Saar had ook de smaak te pakken en met tikjes hier en daar was AMVJ vaak in balbezit. Ook waren naast de coaches, Jaime en Michel, Lex en Steef aanwezig voor de nodige support. Helaas kwam scoren er niet meer van en om 18.25 klonk het fluitje – de wedstrijd was afgelopen. Met een mooie winst van 0-1 neemt AMVJ de punten mee naar sportpark ‘t Loopveld!
En ja beste mensen, vanwaar de titel ‘Ondanks leugen toch winst’? De oplettende en vaste lezer/kijker had het misschien al door; vandaag zou een vlog worden gemaakt. Maar familieweekenden gaan voor en dus kon Tam er helaas niet bij zijn dit keer. Volgende week ben ik er niet, maar niet getreurd – daarna komen we zeker weer online!
Liefs,
Lotte en Eva
