Er zijn van die gezegdes die je prima kunt verbaliseren bij gebeurtenissen, die alle aanleiding geven tot het gebruik ervan.
Onverwachte dingen die je zo radicaal verbazen dat er geen twijfel over kan bestaan dat je zo’n gezegde bezigt.
En als zo’n kreet bovendien nog tot een associatie leidt met de plek of het gebeuren zelf is het helemaal mooi.
Zelfs als het gaat om een simpel potje voetbal tussen twee oude kemphanen die al zo menigmaal het strijdperk tegen elkaar betraden; en die na een jaartje afwezigheid van een van hen, opnieuw in dit nog prille seizoen de voetbalschoenen dienden te kruisen. HBOK en AMVJ.
Dat treffen speelde zich afgelopen zaterdag af in “Banne” Zunderdorp -het oorspronkelijke Sundeldorp- een nietig plekje met weinig stulpjes, maar met een luisterrijke historie, fraai en climateprove in het boerenland gelegen, net ver genoeg buiten de walm van de grote stad.
Ook hier weer een luchtfoto ten bewijze.
De locatie waar “mijn klomp brak” staat er niet op maar geloof mij dit dorpske van “sundels” (sloten) huisvest wel degelijk de thuisbasis van de illustere club waar “Het” ooit eind veertiger jaren van de vorige eeuw “Op Klompen Begon”; op een tot voetbalveld gerestaureerd weiland gekregen van een plaatselijke boer.
Ik kan mij nog herinneren dat ik als welpje (of jeugdig junior) daar moest spelen op een uiterst eenvoudige en zompige accommodatie waar een brede “sundel” vlak naast het veld de vele ballen opslorpte die wij als beginnend ballertjes daar frequent inschopten.
Slecht weer betekende ook al gauw dat je een verre fietsreis naar Noord werd bespaard.
Ook als op de afkeuringslijsten bij sigarenboer Dobber in de Zeilstraat maar weinig afgelastingen gestempeld waren, hoorde het veld te Zunderdorp daar vrijwel altijd bij.
Tijden veranderen en ook HBOK, fris terug-gepromoveerd naar de tweede klasse, speelt nu alweer jaren op een ronduit prima sportparkje annex gezellige kantine.
Een entourage waar het gewoonlijk meteorologisch redelijk toeven is dan wel men geteisterd wordt door puur hondenweer.
Deze middag was het echter een soort mix van beide weersystemen: dan weer een opklaring met zelfs een waterig zonnetje dan weer een stormachtige hoosbui die menig plu tot capituleren bracht. (de mijne begaf het pas toen alweer een klomp brak; zie later)
Het hoofdveld van gras had de druistige weergoden van de voorbije dagen- behoudens een klein doorweekt hoekje bij een van de cornervlaggen- goed doorstaan, dus was uitwijken naar kunstgras niet nodig en kon er “echt gevoetbald worden”. (als u hierin mijn opvatting over spelen op kunstgras meent te ontdekken, dan heeft u het juist)
Wat altijd als een lastige wedstrijd voor Bordeauxrood heeft gegolden, leek na de aanvangsfluit van de aardige en goed leidende scheids van dienst, de heer K. el Hajjali, dit keer een “eitje te worden”.
Mijn eerste klomp was na een minuut of zes al in diggelen van enthousiasme, toen er op het elektronische scorebord een 0-2 voor Bordeauxrood prijkte. Thijs de Graaf en Teddy Mijnals hadden er namens hun als een hoosbui van start gegane maatjes in no time twee ingeprikt. Na een serie aanvallen die door een voetbalringetje te halen waren. Een verbouwereerde tegenstander vol ongeloof achterlatend op eigen helft.
Net als vorige week tegen promotus Nita leken de Kumar Kids niet te stoppen in hun dadendrang.
De 3-0 lag eerder in de verwachting dan een aansluiter van HBOK. Weliswaar luwde de energiestorm logischerwijs een beetje maar Bordeauxrood bleef gewoon beter ballen dan de toch wat tegenvallende gastheren
En toch kwam die negatieve “klompenbreker” vlak voor rust na het enige verdedigende slippertje van het eerste bedrijf. (1-2)
Tijdens de rust hoopte uw chroniqueur dat er geen herhaling zou komen van het armetierige tweede bedrijf van vorige week, toen een 2-0 voorsprong nog bijna om zeep werd geholpen.
Hij leek gelijk te krijgen, want weliswaar was het van AMVJ-zijde geen absoluut spektakelstuk meer maar ook HBOK kon nog steeds weinig potten breken. Het spel kabbelde ogenschijnlijk – afgezien van een toch nog fors oplopend aantal gele prenten- rustig naar het eind.
En toen een van tegenstanders na zijn tweede geeltje door de (scheids)rechter definitief buiten “de banpalen*” werd verbannen, kon ik op mijn klompen aanvoelen dat er opnieuw een driepunter zou volgen.
( *beetje in stijl gebleven met de historie van het dorpje: een Banne was vroeger een rechtsgebied afgegrensd door “banpalen”; en als iemand wat verkeerds had gedaan werd hi of zij door de rechter “verbannen” en mocht deze onverlaat niet meer binnen de banpalen vertoeven; bron Wikipedia)
Maar toen brak mijn klomp opnieuw in stukken en moest ook een balein van mijn opgestoken plu via de harde reling van het terras eraan geloven….(ik beken deze maffe uiting van teleurstelling ruiterlijk; overigens: het was dit keer mijn eigendom en niet een of andermans stoeltje)
In plaats van het potje rustig uit te spelen, moest en zou er de aanval worden gekozen, tegen een inmiddels volledig ontwaakte maar met slechts 10 man spelende thuisploeg.
In telegramstijl: te ver blijven opdringen, foute pass op het middenveld, lange pass van achteruit, slechts te onderbreken door een professionele overtreding, gammel muurtje, vrije trap over de grond, gemist door de kiep, en alsnog een spetterend net door de gelijkmaker. (2-2)
Met nog een minuut of zeven te spelen noopte een naar voorval tot langdurig oponthoud.
Een van de spelers van de thuisploeg -sorry zijn naam in de stress niet genoteerd- ging volledig out toen hij een harde bal in zijn gezicht kreeg en moest per ambulance naar het ziekenhuis.
(Las in de AMVJ-app dat het gelukkig goed met je gaat, beterschap!)
In de resterende minuten werd er niet meer gescoord, hoewel mijn klomp nog twee keer brak toen tegen nog maar negen man van HBOK twee enorme kansen door Bordeauxrood om zeep werden geholpen.
Na het ongeluk ook maar beter zo, na een op zich opwindend en van AMVJ zijde toch veelbelovend middagje in Zunderdorp.
Met een paar gebroken klompen moest ik spoorslags naar een afspraak zodat ik misschien wel het traditionele presentje, de hele en mooie klomp van HBOK ben misgelopen. Kijk dus nu al uit naar de terugmatch!
Dirk
