Gisteravond presenteerde hij met groots élan en onder veel applaus een top-programma tijdens de viering van het 75-jarig bestaan van onze vrienden van Amstelveen Heemraad (van harte gelukgewenst met jullie mooie club nogmaals!).
Na afloop spoedde hij zich naar buurman NFC om daar opnames en interviews te maken voor het programma “Amstelveen is for Everbody“; een Engelstalige serie over wonen en werken van expats in onze goede stad (en dat zijn er heel veel). Die serie loopt ook de komende tijd nog bij RTVAmstelveen, de lokale omroep, waar Mathijs, als vrijwilliger(!!) alweer zo’n twee jaar als eindredacteur met een kleine maar enthousiaste crew druk bezig is om die zender omhoog te stoten in de vaart der volkeren.
En dat lukt met bescheiden middelen, maar met megawattage aan doorzettingsvermogen echt heel aardig. Zo stond hij aan de basis van programma’s als “1 Amstelveen” en “Oog in oog met” en “Meningen op de Markt”. Maar Mathijs zou Mathijs niet zijn als er geen voetbalprogramma in het pakket zou zitten.
Want ik heb het natuurlijk over Mathijs Groenewoud, de man die jarenlang met sidekick, en helaas: the late, Ton Oyers, bij RTVNH het lokale voetbal onder een vergrootglas legde. De man ook die met zijn vakmanschap en unieke stemgeluid de site van “Het Amsterdamsche Voetbal” op de kaart zette. En omdat zijn journalistieke (voetbal)bloed kruipt waar het niet gaan kan, aanvaardt Mathijs de pijn van een chronische aandoening en zijn er bij RTVA inmiddels ook al zo’n 30 afleveringen de ether in gegaan van het wekelijkse voetbalprogramma “De Acht van Amstelveen”. Samen met sidekick Peter Grifhorst presenteert deze vrijwillige kanjer het wel en wee van de acht eerste elftallen die op Amstelveense grond voetballen (vanaf dinsdagen te zien op rtva.nl, YouTube, Ziggo kanaal 42 en ook bij KPN een TMobile).
Waarom deze kleine ode aan een zo’n vakbekwame en voortreffelijke doorzetter in een impressie over het wel en wee van Bordeauxrood AMVJ 1?
Welnu, coach Kumar had onze Mathijs zo gek gekregen om opnames te komen maken van de wedstrijd tegen het aloude DVVA. En een samenvatting uit te zenden tijdens de volgende “Acht”. Dus stond er voor de match een heuse campingtafel als praktikabel ter hoogte van de middellijn, zodat Mathijs zijn werk vanaf een kleine verhoging kon doen. Handig ding om vooraf ook nog even zittend afspraken te kunnen maken met zijn programmapartner Peter Grifhorst.
Het was trouwens goed dat er niet vanaf de grond moest worden gefilmd, want dan had het schier tweekontjeshoge gras het maken van mooie opnames ernstig gehinderd.
Blijkbaar was de maaimachine in ongerede geraakt of was er met botte messen gemaaid, maar aan een geolied potje voetbal zou het ook nog eens uiterst hobbelige en zachte veld deze middag niet kunnen bijdragen, vond menig deskundig zijlijner. En daar waren er vanmiddag behoorlijk wat getuige het rijtje op onderstaande foto.
En dat bleek tijdens de pot ook een juiste veronderstelling: een beetje goed voetbal was haast niet mogelijk. Maar beide ploegen probeerden er, na het eerste (en bepaald niet laatste) fluitsignaal van de scheids van dienst de jongeheer Peetoom, het beste van te maken. Inzet genoeg, dat wel, maar dat kon een hoge graad hotseknots-begoniagedoe niet verbloemen. Bovendien waren de vermeldenswaardige momenten op de vingers van één hand te tellen. Uw chroniqueur schreef de door de filmende Mathijs in getallencodes doorgegeven lichtpuntjes op een blaadje ter grootte van een postzegel op; en daarop was na de eerste helft (0-0) nog voldoende ruimte over.
Gelukkig had ik na de thee een wat groter vel nodig, want er gebeurde gewoonweg meer dan in de wel met vier gele kaarten opgesierde maar verder in vrij serene stilte gepasseerde eerste vijfenveertig minuten. Direct na het begin van acte 2 kwam DVVA op voorsprong na vrij onbewust knullig verdedigen van het tot dan toe heersende bordeauxrode defensief (0-1).
Tik op de neus voor het Kumar Cohort dat niet veel later moest vrezen voor de definitieve dolkstoot, toen de tegenstander in twee etappes opnieuw de bal achter de AMVJ goalie deponeerde. Het kwam goed uit dat onze grensrechter Soubati een waterdicht buitenspelverdict had jegens de referee, want die stak na een vrij lange dialoog toch de opluchting brengende hand omhoog. En daardoor bleef er voor de thuisploeg kans op herstel. Dat werd in een spannende slotfase waarin er kansen kwamen voor AMVJ ook nog werkelijkheid toen Seranio Austin de gelijkmaker intikte (1-1).
Daarna lonkte ook nog een niet geheel onverdiende driepunter voor Bordeauxrood, maar Lionel Grootfaam schrok zo dat de boomlange keep van DVVA plots voor zijn neus stond dat hij vergat de bal langs hem in het netje te deponeren.
Al met al toch een punt voor een zeer strijdbare maar wat chaotisch spelende gastheer; en ook eentje voor een wat slimmer ballende maar weinig doelgerichte gast. Het interview met de coach na afloop heb ik uiteraard aan de aanwezige professional gelaten.
De ongetwijfeld gelikte en door Mathijs met raspende stem van commentaar voorziene samenvatting van deze naar mijn bescheiden mening matige match kan dus dinsdag aanstaande worden bekeken bij de plaatselijke omroep van Amstelveen (zie boven). Toen tot slot bleek dat in 2A bijna alle andere clubs ook gelijk hebben gespeeld werd het puntje na afloop door AMVJ toch gekoesterd.
En dat deed ook
Dirk
met dank aan Matthijs Groenewoud voor zijn “alles”.
