De trouwe lezer van mijn impressieve stukjes over een potje voetbal van Bordeauxrood, weten dat de titels nogal eens mistig zijn en gemankeerd taalgebruik bevatten. Hierboven weer zo eentje, hoop ik.
Ik zal het uitleggen.
Allereerst hadden we vandaag te maken met een wel heel bijzonder verschijnsel op de thuishaven van AMVJ.
Waar het anders op zaterdagen krioelt van voetballende jeugd, dames en senioren annex ouderlijke of andere relationele aanhang, was het rond prime time onder een kostelijk zonnetje met navenant temperatuurtje dood en doodstil. Een onvermoed leeg Loopveld met de foto als bewijs.
Op het terras ontwaarde ik in de leegte als enige Jimmy Jansen, als de nog eenzame captain van de dag.
Wij vonden de windstille stilte bizar en ondank de kleurenpracht van een stiekem te vroeg ontluikende lente, bijkans onheilspellend.
Stilte voor de storm die straks in de match tegen het altijd lastige Zaandam Bordeauxrood zou overvallen?
Op zich een niet geheel dwaze veronderstelling want er was bij het team deze week ook nog eens sprake van een heel andere leegloop. Want naast een -uitzonderlijk- schorsinkje, de lang en minder lang gekwetsten en reeds langdurig in het buitenland verlof genietende basisspelers, had ook de Krokus nog eens een gevoelig slag toegebracht aan de formatie van Coach Kumar. Lange latten en ander wit of kleurloos vermaak kregen de voorkeur boven de op deze inhaaldag geboekte pot tegen een medeconcurrent in de onderste regionen.
Zo kon ik op de KNVB app. op zaterdagochtend de vullisbak tot de nok toe vullen met gedumpte leden van de Kumarselectie.
Desalniettemin was de coach er, in nauwe samenspraak met Sergio, baas van Twee -dank, dank!- in geslaagd elf man in een onder omstandigheden meest logische formatie op het veld te posteren.
En ook de bank nog eens met maar liefst vijf man vol te laten stromen; waaronder overigens zijn trouwe assistent Nick Tavenier, de zojuist uit het vliegtuig gesprongen wintersporter Dennis Frijn en -Hoera! Hoera!-de van zijn ernstige beenbreuk herstelde en steeds fitter wordende Moamar Heerenveen.
Alle aanwezige fotografen (1) verdrongen zich echter voor de thuis dug-out om een voor hen nieuw gezicht bij de Kumar Kids te kieken: Tim Wulffraat.
AMVJ-ers weten dat Tim in de jeugd van de club furore maakt voor hij in hoger regionen als de AZ jeugd, Swift en AFC zijn voetbalheil zocht.
Nu is hij na een hele tijd groot blessureleed weer terug bij zijn oude cluppie en daar is hij uiteraard met vreugde ontvangen.
De vijftien minuten die hij meedeed toonden aan dat Kumar en zijn team nog veel plezier aan hem gaan beleven.
En daarmee komen we dan toch terecht bij de belangrijke wedstrijd tussen Bordeauxrood en Zaandam.
Over de eerste helft kan uw chroniqueur uiterst kort zijn.
Hij is bijna het hele eerste bedrijf compleet maar in stilte “leeggelopen” op het vertoonde aan AMVJ zijde. Enerzijds begrijpelijk, vanwege de aanzienlijke onwennig werkende aanpassingen die moesten worden gedaan.
Anderzijds deden soms darmkramp veroorzakend veelvuldig balverlies en de hardnekkig vergeefse pogingen om de bal naar een maatje met dezelfde kleur aan te spelen hun drassige werk.
De haast uitnodigende gestes aan de tegenpartij om toch nog voor rust alsjeblieft een voorsprong te nemen werden door de ook niet groots opererende Zaankanters echter met onbegrijpelijke achteloosheid afgeslagen. Rust derhalve 0-0 aangezien AMVJ in het geheel niet in de buurt van het Zaanse doel was geweest.
Na rust werd echter duidelijk waarom er zo beroerd werd gespeeld: de scherp stekende zon bleek de boosdoener geweest! Want toen de Kumar Kids die stralen in de rug hadden, bleek het heel wat makkelijker om een Bordeauxrood shirtje te vinden en het zwart van de Zaankanters te negeren.
Een bewijs temeer was dat het nu de tegenpartij blijkbaar te zwart voor ogen werd, want die kwamen er heel lange tijd niet meer aan te pas.
Niet dat AMVJ plots de pannen van het dak speelde, maar een beetje -weer n stilte- leeglopen deed ik nu alleen nog op de aarzelingen om de bal in het vijandelijke netje te schieten.
Gelukkig deed de zon ook nu zijn verblindende werk nog een keer verblindend goed.
Het was de in de basis vanuit Twee teruggekeerde Daan van Hees die met een van hoogterichting veranderde vrije trap de keeper van Zaandam waarschijnlijk zo verblindde dat die de bal slechts in het kruis hoorde ploffen. (1-0)
Niet lang daarna werd na een prima pass van stand-in back van Twee Michel Rosendaal, Dev Boldewijn zo hard aan zijn shirtje getrokken, dat youngster Tim Reuvenkamp vanaf 11 meter vlekkeloos de drie uiterst belangrijke punten voor Bordeauxrood definitief veilig stelde.
De goals! #AMVJ – @FCZaandam pic.twitter.com/TRhNVyMJ5c
— AMVJ Voetbal (@AMVJVoetbal) 23 februari 2019
Hoewel de tegenstander ook met tien man probeerde nog iets terug te doen, had de score voor AMVJ vanwege “de open deur” nog wel wat kunnen oplopen.
Maar dat lukte nu nog niet, zodat de prima fluitende en -met veel respect – met nu eens als “oudeheer” (62!) geduide heer Beudeker het sein gaf voor de Kumar kids om met een 2-0 zege ook de bierpomp op deze middag nog te laten leeglopen.
Dirk
