Kurk is een licht, elastisch en isolerend, brandwerend materiaal, dat wordt gemaakt van de schors van de kurkeik (Quercus suber).
Kurk kent vanwege die fraaie eigenschappen een heel scala aan toepassingen als: wandbekleding en vloerbedekking, meubels, in kleding en schoenen, als dobbertjes bij het vissen, als prikbord, placemat, als knutselspul, de kern van honkballen, onderdeel van blaasinstrumenten, een pakking, de kop van een slagwerkstok en ga zo maar door.
Kurk heeft dus zo te zien in de loop der tijden menig creatieveling geïnspireerd om met kurk iets aardigs of nuttigs te doen. Zo ook artiesten. Velen van enige substantiële leeftijd onder ons zullen zich nog wel de legendarisch komische 26-delige serie: “Kreatief met Kurk” van de als Theo en Thea beroemd geworden Arjan Nederveen en Tosca Niterink (1993/94) herinneren.
Maar hoewel de gebruiksmogelijkheden ervan beperkt zijn: ontkurken en herkurken, is welhaast de meest getoucheerde toepassing van kurk in de hedendaagse consumptiemaatschappij wellicht de Kurk zelve ofwel: de stop van of op de (drank)fles.
Ik heb begrepen dat tijdens het overigens zeer geslaagde uitje van de Kumar Kids naar het paradijselijke Lissabon tijdens de (winter)stop de eerste toepassing ervan het glansrijk heeft gewonnen, maar dat ter zijde.
Maar vanaf vandaag moet ik toegeven dat deze aanraking van de mens met kurk waarschijnlijk op afzienbare tijd veruit zal worden overtroffen op het voetbalveld.
Want in Alkmaar, waar AMVJ 1 te gast was bij Jong Holland, hebben ze niet alleen een door een haast antieke paardenrenbaan omzoomd complex, maar ook een kunstgrasveld waar de ooit vermaledijde zwartgiftig geachte bandenbolletjes zijn vervangen door als het volkomen veilig bestempelde kurk.
Een mooi en modern veld bovendien, dat ongetwijfeld nog veel navolging zal vinden. Al was het maar om de met vrees beladen discussies over de boze bolletjes voorgoed onder de kunstgraszoden te kunnen stoppen.
Alle AMVJ getrouwen die de druilerige reis naar de Kaasstad hadden ondernomen waren benieuwd of na afloop van deze pot voor Eén eindelijk weer eens de kurk van de fles kon.
Want hoewel het resultaat tegen Monnickendam veertien dagen geleden een tikkie tegenviel was wel duidelijk geworden dat het tripje naar Lissabon naast een spoor van kurken ook een flinke dosis extra teamspirit had opgeleverd.
En bemoedigend was ook dat zo langzamerhand het grootste en langste- de bijna 2 meter van Captain Bram van de Driest – blessureleed een beetje geleden lijkt.
Dat Coach Kumar desondanks niet voor “de druk vooruit” had gekozen, wat niet zozeer als creatief te bestempelen dan wel als noodzaak van een voorzichtige aanpak via “de moeder van de porseleinkast”.
En dat bleek tegen de stevige en in de laatste wedstrijden succesvolle tegenpartij bepaald verstandig.
Een goed georganiseerde verdediging voorkwam dat de snelle en vaardige spitsen van de thuisploeg al snel een doelwaardige bres konden slaan.
Dat deed AMVJ wel.
En met een knipoog naar Theo en Thea: deze middag waren de weer eens in kolossaal wit gestoken Bordeauxroden uiterst kreatief op kurk!
De 0-1 die qua balbezit een tikkeltje tegen de verhouding in tot stand kwam was er overigens een van uiterst creatief ballen. De steekpass van Dennis Frein was van dermate hoogwaardige kwaliteit dat het Zep Fransen in staat stelde om zijn niet geringe spitsenvermogen op doeltreffende wijze te etaleren.
Tot de rust bleef die stand op het bord staan.
In een stevige pot voetbal waar veel door de scheidsrechterlijke vingers werd gezien.
Een tegenslag was dat mede als gevolg daarvan Roppa Meerhoff aan het lijstje gekwetsten moest worden toegevoegd.
De tweede helft werd een getrouwe kopie van de eerste: Jong Holland “optisch überlegen” (om het maar eens in helder Nederlands te omschrijven), en AMVJ zeer gedisciplineerd, hard werkend, compact spelend en bij tijd en wijle behoorlijk kreatief bezig.
En dat werd beloond.
Nadat eerst nog goalie Maksim van Ingen met een wonderbaarlijke redding de gelijkmaker had voorkomen mocht Bram van der Driest zijn rentree in de basis vieren met een loepzuivere pingel (0-2)
Niet lang voor sluitingstijd werd het toch nog even spannend toen om onduidelijke redenen een door velen als buitenspel getypeerde goal alsnog tot treffer werd gepromoveerd (1-2)
Tot opluchting van alles wat AMVJ was, maakte Sil Paddenburg echter met een uiterst creatieve vrije trap (1-3) een einde aan alle onzekerheid.
En zo kon na afloop toch en terecht de kurk van de fles na een veelbelovend potje “kreatief op kurk” van de Kumar Kids in Alkmaar.
Dirk
