Als AMVJ wint vliegt het wedstrijdverslag mijn pen uit of beter, mijn toetsenbord in. Als ze verliezen sla ik er wel eens eentje over. Deze keer zet ik mezelf er toe, maar het wordt een korte. De topper tussen de nummer een van de competitie, Ouderkerk F6 en de nummer twee, AMVJ F2 bleek al snel een ongelijke strijd. Met frisse moed begonnen onze jongens aan de uitpartij in Ouderkerk, de eerste echte krachtmeting na de winterstop. Hoewel AMVJ een vroege tegentreffer kon voorkomen lag het vanaf startsignaal onder druk. Sporadisch kwam AMVJ op de helft van Ouderkerk, maar stuitte daar op een technisch sterke en goed georganiseerde verdediging. Op eigen helft sloeg de onzekerheid toe. De uittrappen van Keeper Duco leidden soms rechtstreeks en meestal binnen twee of drie keer overspelen tot balbezit van Ouderkerk. Een treffer kon niet uitblijven en kwam halverwege de eerste helft uit een hoog afstandschot. Vanaf dat moment was het alleen nog maar verdedigen geblazen. Sem en Amstel deden het geweldig en zorgde ook nog voor de omschakeling, maar het middenveld werd overlopen en de spitsen van AMVJ bleven te ver voorin hangen, waar de bal nooit kwam. De rust werd bereikt met 0-3, een bescheiden score in F-jes termen.
In de tweede helft was de concentratie bij Ouderkerk een stuk minder en kon AMVJ er af en toe gevaarlijk uitkomen. Desondanks werd het 0-4. Keeper Thom had geen goed zicht op het schot en stond daardoor niet op de goede plek. Kort daarna kwam er een grote kans voor Joep na een vrije trap van Jip O. Joep kreeg de bal net niet tussen de palen. Even later was het wel raak. Weer was Jip O. de aangever. Nadat hij een bal in zijn gezicht had gekregen vond hij kort voor het einde nieuwe kracht en verlengde een corner van Jip. T. die een zware pot speelde tegen de fysiek sterke tegenstander. Olivier stond op de goede plek en maakte zijn 14e treffer van het seizoen. Eentje meer dan Raúl die nauwelijks in het stuk voor kwam en na de winterstop nog niet zijn oude vorm heeft kunnen vinden. Amstel en Jelle leverde een uistekende prestatie, maar Sem stak er met verzorgd spel en goed overzicht boven uit en werd terecht verkozen tot AMVJ-man of the match.
Achteraf grossierde ouders en spelers in excuses: ze waren groter, ze waren allemaal 9, ze speelde ruw, het was te vroeg. Emiel gaf de ochtend een positieve twist bij de round-up: ‘Jongens, in de tweede helft hebben jullie 1-1 gespeeld, goed gedaan.’ Zo is het maar net.
