Nog een weekje te gaan en dan barst het zaterdagse competitiegeweld in de tweede klas A van de KNVB weer los. Later dan ooit (eind september) maar daardoor ook meer gelegenheid om late vakanties te kunnen verstouwen, evenals de vele festivals die de zomers teisteren en die de afwezigheidsgraad tijdens de voorbereiding meestal tot benauwende hoogte doen stijgen.
Meer tijd ook voor trainers en coaches om een beetje complete selecties tot teams te smeden tijdens de eerste pouleronde van de bekercompetitie. Als je het met de loting treft, tref je ook tegenstanders van de nodige importantie en kan er van een serieuze oefenperiode worden gesproken.
Wat dat betreft heeft Bordeauxrood niet te klagen gehad: alle drie de tegenstanders zijn zondagploegen uit de eerste respectievelijk tweede klasse.
AMVJ, reeds voorzien van het epitheton ornans: “Kumar Kanjers” en minder vleiend als: “Kumars Krukken”, is door creatieve clubgeesten inmiddels aanvullend opgepimpt tot “Kumar Krijgers” en nog pregnanter tot: Ricky’s Rebels. “Kumars Kanslozen” was tenslotte door een sonore sombermans onder de volgers aangeleverd.
Deze briljante hersenspinsels geven uw chroniqueur meer dan voldoende typeringen om al naar gelang de prestaties in de komende maanden er een of meerdere in zijn impressies te benutten. Uiteraard hoopt hij alleen de puur positieve juichend te mogen memoreren, want dan gaat het het team naar den vleze.
Dat was bepaald nog niet zo in de tweede en verloren bekerpot tegen JOS enz. Niet onaardig gebald bij tijd en wijle maar vooral qua scherpte ook nog niet “je dat”. Beetje vlees noch vis.
Vandaag was het zondag tweedeklasser Zilvermeeuwen uit het Zaanse die van zins was om Bordeauxrood de doortocht naar de volgende ronde te beletten.
Hoe deze ook al springlevende maar bejaarde vereniging (sinds 1920) aan die naam is gekomen vermelden de clubannalen niet, maar feit is dat er bekende spelers en trainers bij Zilvermeeuwen zijn begonnen en/of en nog bij betrokken zijn. Voor wie die de naam Sonny Silooy nog iets zegt dan wel bevestigend knikt bij Co “kerstboom” Adriaanse, ze waren ooit Zilvermeeuw.
En na afloop kwam ook nog de legendarische Jan Jongbloed uit de dug-out gekropen als levend bewijs dat ook hij een rol speelt bij de tegenstander van vandaag. Een beetje stilletjes want het resultaat van zijn team was nou niet om over naar Zaandam te schrijven.
Het was dan ook lang geen zilver dat blonk op het kunstgras van onze goede buur RAP, die weer zo aardig was om hun accommodatie vrijelijk ter beschikking te stellen. Pluvius was immers ook deze week alle grasvelden te machtig geweest.
Om kort te gaan: onder leiding van de ervaren en prima arbitrerende scheids van dienst, de
Opmeerse heer Jan Smit (zonder bril en parel) waren alleen de eerste twintig minuten van het duel in redelijk evenwicht. Maar toen Ted Mijnals met een fraaie lob zijn nieuw club op voorsprong had gezet, was de ploeg van Kumar en Kenneth het meest dwingend aanwezig. Spirit voldoende en ondanks af en toe wat knullig balverlies toch lekker compact ballend.
Zo compact dat de weer geheel van zijn achillesleed genezen Levien Rocha even het overzicht kwijt was en met een dubieuze doeltrap de gelijkmaker van de opponent inleidde.
Maar dat missertje deerde Bordeauxrood in het geheel niet. Niet veel later tekende de tot “Pim” omgedoopte Marc (van Moorsel) na een fraaie rush en dito afronding alweer de voorsprong van de thuisploeg aan.
Rust 2-1
En toen het in de tweede helft al heel snel door Idriss Nabil zelfs 3-1 werd, doofde het geloof bij de Zilvermeeuwen dat hun optreden deze middag nog een zegerijke vlucht zou nemen zienderogen.
Dat het bij deze verdiende zege voor AMVJ bleef lag meer aan het onvermogen om de kansen die er ruim voorvoeten kwamen te verzilveren, dan dat er van de opponent nog enig gevaar te duchten was. Behoudens één kopkans die Rocha de kans gaf zijn eerdere misrekening in één klap met een bliksemreactie te corrigeren.
Positieve slotsom van deze aardige en weergenadige voetbalmiddag: rondje verder in de beker maar belangrijker:
AMVJ komt goed op stoom, heeft een vrij compleet team met veel concurrentie en een sterke bank.
Het team kan aardig ballen en als de slordigheidjes uit het spel kunnen worden gehaald kan het zelfs heel aardig worden.
Het bewijs kan aanstaande zaterdag al worden geleverd als de tocht naar het bepaald niet misselijke en zich hoog inschattende ZOB als eerste examen op het programma staat.
Nog een rondje verder bekeren als eerste resultaat van dit seizoen is een zilveren schouderklopje waard , maar hopelijk is het in de Beemster louter goud dat blinkt voor de Kumar Krijgers.
Dirk
