Het was een mooie dag. Lang geleden heel lang geleden zat uw reporter in een bus. Onderweg naar een wedstrijd.
Een wedstrijd die besliste of zijn club in de zaterdag hoofdklasse zou blijven. Zoiets blijft je bij, die zinderende spanning,
een heftig voetbal gevecht. Hoe het ook zij mijn cluppie won en mocht een jaartje langer blijven in de hoofdklasse.
En dankzij Eric konden we met de geitenbreiers van O15-1 naar Aalsmeer afreizen. in de prachtige touringcar van Groen Grijs. Hoe zo de mooiste club van Nederland?
Dan staat niets een voetbalfeest meer in de weg. Er werd zelfs op het hoofdveld gespeeld. de boys hadden dan ook alle vertrouwen in een goede afloop.
Je zou toch zeggen gaan met die banaan om maar eens een sjablone te gebruiken.
Maar na 15 seconden was het 1-0 en kon de tactiek de prullenbak in. Maar het team toonde veerkracht en zo golfde het op en neer en was het in no time 1-1. en 2-1 achter en weer 2-2. Op de 3-2 moest Amvj zeker tot de rust het antwoord schuldig blijven.
De kansen gingen er niet in en achterin was het elke aanval met dungeknepen billen staan. Er lag iets op het team wat een goed spel in de weg stond en er waren kansen maar ze werden niet benut. De tactische truc ( de keeper laten spelen) werkte dus maar ten dele.
Ivo stichtte af en toe gevaar was fysiek aanwezig maar AMVJ kon niet doordrukken.
Rust Ivo weer op de goal en met wat omzettingen het opnieuw proberen. Het spel golfde op en neer. AMVJ kon niet scoren en toen een paar gevaarlijke kansen als buitenspel werden uitgeboekt was dat voor sommigen teveel van het goede. Dit leidde er toe dat omdat Aalsmeer wel kansen benutte het 5-2 stond aan het eind van de wedstrijd.
Buitengewoon jammer. De bus was stil terug naar huis maar het Bloed Zweet en Tranen van Hazes vergoedde het leed een beetje.
We stellen de comeback van de geitenbreiers met een weekje uit.
Tegen UNO zaterdag hopen we op betere tijden.
Uw verslaggever
