Zondagochtend werd op de seconde af om 11:00 afgetrapt voor het eerste duel van de dames van AMVJ; het bekerduel in en tegen ’T Goy. Met de zon hoog aan de hemel, de grasmat strak als een biljartlaken en de coaches vol met wijsheden die eerder klonken als open deuren, waren de elementen voor de ideale voetbalzondag aanwezig.
Met een debuterende coach en een tegenstander die een klasse hoger speelt, wisten de dames dat er stevig aangepoot moest worden en dat er direct in de eerste wedstrijd van het seizoen het maximale van ze geëist werd. Zowel de coaches als de speelsters waren gebrand op een overwinning.
Nadat het eerste kwartier de wedstrijd tamelijk in balans leek, bleek al gauw dat het kwam doordat de dames in het bordeauxrood nog niet helemaal zo op elkaar in gespeeld waren als ze dachten. Nadat het verdedigende centrale duo voor het eerst in de wedstrijd werd gepasseerd door een steekbal – een fenomeen dat zich later in de wedstrijd niet meer zou voor doen – was een flitsende redding van doelvrouw Melanie Dijxhoorn nodig om de scorebordbediende van het werk te houden.
Na deze wake up call begon het spel van AMVJ frisser en feller te worden. Beide flanken werden veelvuldig gebruikt en vanuit het middenveld en achterin werd er gestrooid met dieptepasses. Dit leidde tot verschillende grote kansen voor het doel van ’T Goy, maar waar de flanken als een trein gingen, daar was het vizier voorin nog niet op scherp gezet. Daar waar de voorhoede echter nog niet met scherp schoot, racete de flankspelers als formule 1 bolides wederom richting doel en uiteindelijk kwam het doelpunt er dan ook via een rush vanaf de linkerflank. Even naar binnen trekken en keurig afronden – het was een omgekeerde Robbenactie van Maurina Versloot.
Nadat de thee opgeslokt was, bleef de honger naar doelpunten voortbestaan. ’T Goy startte sterk in de 2e helft, maar de verdediging van AMVJ toonde zich van haar sterkste kant en hield het slot stevig op de deur. De AMVJ-trein raakte weer op dreef en een soort eenrichtingsverkeer richting het doel van de tegenpartij ontstond 10 minuten na het offensief van die tegenpartij. Het duurde erna nog even tot de 0-2 viel, maar een niet-te-stoppen-rush van Wendelijn Volbehr, gevolgd door een weergaloze voorzet werd koelbloedig afgerond door Jeltsje Cusveller.
Later die tweede helft zette het doelpuntenfestijn zich voort. Nadat Claudette van den Broek het coachende duo plechtig beloofde dat ze de doelpunten zou maken, loste ze haar belofte in door voor de 3-0 en 4-0 te tekenen. Diep in de blessuretijd besloot Linda van Putten nogmaals aan te zetten, waar de rest van het veld al bijna onderweg was naar de kleedkamer. Met haar aangetrokken zevenmijlslaarzen liet ze 20 spelers achter zich en de keepster genageld aan de grond. Het schot verdween tot ieders spijt – begeleid met de nodige ‘oeeeh’ – rakelings naast het doel.
De vesting die de defensie van AMVJ wist te creëren in combinatie met de weergaloze rushes via de flank en de ijzeren wil om te winnen zorgden ervoor dat de 3 punten mee naar huis ging. Een lekkere start van het seizoen en een bekerdroom die voortleeft.
Koen Durlinger
