Vandaag speelden we niet tegen Buitenboys Vr1 uit, altijd moeilijk. We waren niet allemaal in de vroege ochtend in de auto gestapt om naar Almere af te reizen. Niemand was brak, niemand had nog geen tenue, en niemand was te laat omdat ze de verkeerde afslag had genomen. Het ideale begin voor een wedstrijd dus. We verzamelden niet in de kantine (waar Ing en Kaj ook niet al een half uur te vroeg zaten) om vervolgens niet naar de kleedkamer te gaan.
Vorige week ging deze wedstrijd tegen Buitenboys niet door, en dus haalden we de partij vandaag niet in. Bas had de nacht van tevoren niet een visioen gehad dat hij van de Cruijffiaanse 4-3-3 af moest stappen, en dus speelden we niet 4-4-2. In de verdediging stonden niet onze oude krachten opgesteld, en in de aanval niet onze nieuwe aanwinsten. We speelden niet met een ruit op het middenveld.
Toen we niet het veld op liepen, stonden onze fans, waaronder de voltallige familie van Pau, ons niet aan te moedigen. We waren helemaal klaar voor de wedstrijd van vandaag. Maar die was er dus niet. De tegenstander begon na de aftrap, die niet om half 12 was, niet sterk. Ze speelden niet zoals veel ploegen in onze competitie dat doen: snelle spelers niet op te flanken, en dan de bal steeds niet diep spelen. Gelukkig stond onze doorgewinterde verdediging er niet, en konden we die speelwijze niet goed opvangen. Ondanks dat kwam de ploeg uit Almere er een aantal keren niet gevaarlijk uit. Onze eigen Bekkers uit Limburg (niet te verwarren met haar Braziliaanse collega doelverdediger van The Reds) liet er geen bal door vandaag, en Fleur maakte geen enkele goed getimede sliding. Ons middenveld kwam niet goed uit de verf, maar de tegenstander kon er niet van profiteren. Aan de andere kant wisten wij de verdediging ook niet te passeren. Zo waren er rond de klok van kwart over 12 nog geen doelpunten gevallen.
Aan de thee concludeerden we dat we niet lekker aan het voetballen waren. Alle spelers waren onzichtbaar op het veld en we hoorden elkaar niet coachen. We speelden elkaar niet goed in de voeten aan, en in de 16 van de tegenstander bleef het steeds leeg. Er moesten een aantal dingen veranderen, wilden we vandaag nog de wedstrijd kunnen winnen.
Er werden daarom geen omzettingen gedaan, we spraken niet af de bal langer in de ploeg te houden, en zo begonnen we niet vol goede moed aan de tweede helft. Wij waren deze keer de ploeg die niet sterk startte. Er stond niet steeds meer bordeauxrood op de helft van de Almeerse ploeg. Uit een corner kwam niet de eerste grote kans voor ons, een kopbal die helaas niet de kruising invloog. Charlotte debuteerde niet in de competitie, en kon met een individuele actie niet de 0-1 op het scorebord zetten. We speelden daarna niet professioneel de wedstrijd uit. De 3 punten konden dus niet mee in de tas terug naar Amsterdam, en we vierden geen welverdiende winstpartij.
Volgende week hebben we weer geen kans om de eerste overwinning binnen te slepen, dan spelen we niet thuis tegen SCH Vr1.
