Vandaag heeft zeker een paar jaar van mijn leven gekost, wat een partij hebben onze boys vandaag gevoetbald. We speelden tegen Amstelveen F5, onze eerste ontmoeting was vlak na de winterstop, en toen hadden we de wedstrijd niet kunnen winnen. 5-2 gingen wij aan het begin van het seizoen ten onder, en vandaag moest dat uiteraard even recht gezet worden.
Met Vito en Maron aan de aftrap, begon de wedstrijd. De bal werd gelijk naar voren geloeid en de toon was meteen gezet. 3 x overtikken en Vito stond in scorings positie, en dat is alles wat deze goalgetter nodig heeft. Met een enorme knal vloog de bal in het doel, en na nog geen minuut spelen stonden we 1-0 voor.
Maar Amstelveen dacht, wat jullie kunnen, kunnen wij ook. Na een mooie aanval van Amstelveen werd de stand meteen gelijk getrokken, 1-1.
Toen begon de strijd pas echt!! De F3 wilde koste wat kost winnen, en aanval na aanval volgde op het doel van Amstelveen. Elian schoot naast, Julian schoot op de keeper, Jools werd getackeld voor hij kon schieten,en Frits schoot op een verdediger. Maar ook Amstelveen wilde winnen en counterde bijna na elke aanval van AMVJ. Kohki die alleen de 1e helft mee zou spelen, gaf alles wat die had. Hij stopte alle aanvallen die over de linkervleugel kwamen, Mees stopte de aanvallen rechts, en Vin Pakte de Amstelveense spits. En die paar ballen die wel door onze ondoordringbare verdediging heen kwamen, werden vakkundig uit het doel gestompt door onze goalie Merlijn.
De kansen vlogen ons om de oren en een doelpunt kon ook niet uitblijven. Het was weer Vito die voor een voorsprong zorgde. Na slim vrijgespeeld te zijn door Maron, rende hij als een speer richting het Amstelveense doel. Jools liep zich zelf handig vrij door van het doel af te lopen en trok zo 2 verdedigers met zich mee, en Vito had een vrij schot op doel, en BAM!! Het was 2-1.
Amstelveen was hier uiteraard niet tevreden mee, en wilde niet met een achterstand de rust in. Ze bouwden de druk hoog op op het AMVJ doel, en ook nu kon een tegendoelpunt niet uitblijven. Na wat rommelig getik in het vijf meter gebied, kon Amstelveen toch de gelijkmaker scoren, en gingen we met een 2-2 tussenstand limonade drinken.
Na de rust speelde de wedstrijd zich weer voornamelijk op de Amstelveense helft af, maar een doelpunt viel maar niet. Vito schoot hard naast, en Julian kwam net die laatste verdediger niet voorbij. Jools schoot een paar keer een prachtige corner op maat, maar deze werden steeds niet benut door de bazen van AMVJ . Elian die de opdracht kreeg om van afstand te schieten deed dat 2 x, maar helaas net zonder succes. Maar Amstelveen bleef gevaarlijk in de counter, Mees die in de 2e helft Merlijn verving op doel, moest een paar keer zijn katachtige reflexen aanspreken om de bal uit het doel te houden. Vin moest het de 2e helft helaas zonder zijn compagnon Kohki doen, en moest 2x zo hard werken, maar dat deerde hem niets. Niemand kwam hem voorbij, en elke aanval pareerde hij als een echte pro. Hij werd verdedigend bijgestaan door Frits, die de ene na de andere sliding uit zijn hoge hoed toverde, en zo de aanvallers van Amstelveen afstopte. Merlijn die eindelijk weer eens in het veld stond vloog over het veld, van voor naar achter en weer terug, en dat legde hem bepaald geen windeieren. Na een mooi opgebouwde aanval schoot Maron de bal op het doel en deze werd met een mooie duik net gestopt door de keeper van Amstelveen. Maar deze had de bal niet klemvast, en Merlijn die zich zelf op de juiste plek had opgesteld schoot met een ontzettende dreun de bal in het goal.
De tussenstand was 3-2 en we hadden nog 5 minuten te spelen. De spannendste 5 minuten ooit. Amstelveen wilde beslist de gelijkmaker maken, en zette onze verdediging behoorlijk onder druk. Maar AMVJ liet zich niet de kaas van het brood eten en speelde de wedstrijd slim uit. 3-2 was de einduitslag, en hiermee zetten wij ons nog vaster op de 1e plek. Met nog 2 of 3 wedstrijden te gaan komt de titel van de 7e klasse 057 steeds dichter in de buurt. Zou het mogelijk zijn???
Jongens bedankt allemaal voor deze mooie wedstrijd, Alain bedankt voor het fluiten en tot woensdag allemaal.
Gr. Xander…
