Twee helften en twee werelden van verschil in deze thuiswedstrijd van Bordeauxrood tegen OSV, de Onverwacht Sterk Verrassende promovendus in 2A.
Evenals het weer was ook het optreden van AMVJ sterk wisselend van karakter.
Dat gold eigenlijk voor alle ingrediënten die een potje voetbal op zich zo emo- spannend en onvoorspelbaar onberekenbaar kunnen maken.
Want ook bij de begeleidende zijlijn van beide teams wisselden langdurige serene stiltes tijdens het eerste bedrijf zich af met weliswaar kortstondige maar niet minder heftige emoties na rust. Wellicht was er toch sprake van sterk opwekkende thee geweest.
Zelfs tijdens de nazit waarin- weinig zinvol- over geel en/of rood werd nagekaart was sprake van wisselende stemmingen. Gelukkig in het nette en met een symbolische knuffel jegens elkaar en de scheids van dienst afgesloten.
Wisselvalligheid dus troef op het Loopveld tijdens deze toch lichtelijk als topper geafficheerde match tussen een inmiddels ervaren tweedeklasser en een zichzelf te laag inschattende nieuwkomer. Want als een ding deze middag duidelijk werd is dat het absoluut onzinnig is dat men bij OSV ondanks de hoge positie op de lat benepen naar onder blijft kijken. (zie recent interview bij het onvolprezen HAV). Immers de bezoekers presenteerden zich als een krachtig stugge ploeg die behoorlijk degelijk voetbal speelt en beschikt over een hele knappe aanvalslinie.
Dat bleek al in de prille beginfase toen zij de blijkbaar nog niet geheel ontwaakte verdediging van Eén inclusief de waarschijnlijk nog kouwe handen van goalie Levien Rocha met een onverwacht bittere pil verschalkten: een goal van uitblinkende spits Adil Jamal, die het toen nog zonnige zwerk van een paar virtuele bordeauxrode donderwolkjes voorzag.
Maar die pijnlijke por bleek ook meteen de wake up call voor de Schakelboys te zijn geweest. Want vanaf dat moment was het heft geheel in hun handen en werd de vertrouwde onverzettelijke hoge druk op de tegenstander met de minuut heftiger. De gevaarlijke spitsen werden aan banden gelegd en door het prima positiespel van AMVJ meer genoodzaakt tot meeverdedigen dan hun blijkbaar lief was.
Het was echt prettig enthousiasmerend om te zien hoe aardig en verzorgd ballend het team toch kan acteren. Dan blijkt er op tactisch en technisch niveau onder leiding van coach Hans Schakel veel te zijn bijgeleerd in de afgelopen periode.
Bepaald niet perfect nog allemaal, vooral in verdedigend opzicht gaat het af en toe te listig , maar wel degelijk zeer genietbaar om het collectief voor elke meter te zien strijden.
En die drive betaalde zich dan ook in de rest van de eerste vijfenveertig minuten rijkelijk uit. Na een paar bijna scores van zijn maatjes lukte het Imke van Moorselaar om een fraaie streekpass van Bram Uwusu met een prima schuiver te verzilveren. En nog voor rust rushte Mark Schol de mooiste aanval van de dag knalhard voor de 2-1 ruststand langs een kansloze OSV keeper.
Donkere wolken pakten zich in de rust samen boven het Loopveld en voorspelden een weerstechnisch gezien druilerige tweede helft. En dat klopte ook; helaas in meerdere opzichten zoals in de eerste alinea van deze impressie reeds voorspeld.
De schwung was uit de genen van Eén verdwenen en de werklust daargelaten was er weinig over van het soms superieure optreden onder een nog zonniger hemel.
Het was anders gezegd behoorlijk rommelig en daar deden tegenstander en scheids even vrolijk aan mee.
En als er weinig of niks meer lukt, zul je ook zien dat dit tot allerlei kleine onvriendelijkheden en incidentjes aanleiding geeft. Met langs de zijlijn aanzwellende decibellen verbaal kabaal en in het veld vooral (te) veel (onnodige) overtredingen.
Jammer dat een van de beste OSV-ers, Dave Sijbrands, van dat gedoe het naar ik heb begrepen onbedoeld maar toch meest ernstige slachtoffer werd. Ik hoop van harte dat het meevalt en dat de ten lest gespotte “doe- het- zelf- brancard†door hem terecht werd geweigerd.
Blijkbaar was de thuisploeg toch het meest geschokt over dit nare voorval want niet veel later werd opnieuw spits Adil Jamal alle gelegenheid geboden zijn niet geringe trukendoos open te trekken en in de korte hoek droogjes de gelijkmaker te deponeren. (2-2)
Inmiddels spetterde het al een beetje en somberde het in de Bordeauxrode gelederen. Maar nog even verlichtte een reeds schuchter versluierd zonnestraaltje de scene.
Want ik liep nog met de afgewezen doe- het- zelf- brancard terug naar Af toen ik na een knappe dienstverlenende act van Bram Uwusu Chris Boer AMVJ 1 vrijwel direct weer op voorsprong zag knallen. (3-2)
In het restant trachtte OSV manmoedig strijdend met vooral de lange haal het tij nog te keren en moest Eén zich beperken tot tegenhouden en gokken op de counter.
Dat daarbij de zege niet definitief veilig kon worden gesteld lag vooral aan gebrek aan gogme; iets waar het de hele tweede helft aan geschort had bij de thuisploeg.
Desalniettemin hielden de mannen het, behoudens in totaal vier keer geel (!), onder een doorzettend regentje figuurlijk droog tot aan het door blessurebehandelingen zwaar uitgelopen eindsignaal van de goede heer Leijdekker.
Met als resultaat drie zwaar bevochten punten in een pot met twee verschillende Bordeauxrode tinten.
Hopelijk zien de AMVJ adepten volgende week bij ZOB alleen het goede smoel van de ploeg die voor vandaag louter voor het vertoonde in het eerste bedrijf luide wordt geprezen door
Dirk
