Nadat de Nederlandse zomer abrupt tot zijn einde kwam via een aantal genadeloos harde regenbuien, ging de wedstrijd van de dames op zondag ‘gewoon’ door. Het was tijd om de storm op het veld ook te doen oplaaien, want bij een overwinning zou het bordeauxrood zich verzekeren van de volgende ronde in de beker. De coach schroomde dan ook niet om dit te benadrukken en de druk er vanaf minuut één op te houden.
Helaas vielen de woorden van de coach op dovenmans oren. De eerste helft kenmerkte zich door het foutenfestijn dat zich uitte in het feit dat iedere 2e pass niet aan kwam. Er ontstond een heuse flipperkast op het middenveld en daar waar de vorige wedstrijd de flanken als de echte wapens van AMVJ zich deden gelden, leek het buskruit nu alweer op. De tegenpartij, FIT, oogde feller en gretiger en wist ook meer balbezit te behouden. Beide flanken bij de opponent werden veelvuldig gebruikt. Het enige lichtpunt in de eerste helft was Ter Hoeve, die op de linkerflank meer aanvallen onschadelijk wist te maken dan dat de explosieve opruimingsdienst bommen onschadelijk diende te maken in de afgelopen 25 jaar.
Nadat het publiek in slaap was gesust en menig supporter er maar een stoel en een goed boek bij had gepakt, was de boodschap in de rust duidelijk: alles moest anders. En anders ging anders. De 2e helft was een totaal nieuwe wedstrijd, waarin beide teams er nu ook echt een wedstrijd van wilden maken, in plaats van het ochtendgymnastiek programma van Omroep Max in de 1e helft. Direct na rust ging het spel snel over en weer en daar waar de eerste helft maar 3 schoten kende – die geen van allen tussen de palen werden gemikt – gingen de kansen en schoten over en weer als warme broodjes over de toonbank. Rond de 55e minuut wist AMVJ de wedstrijd naar zich toe te trekken en werd vooral de rechterflank uitstekend benut. Vanaf hier kwamen ballen van de voet van Van Putten scherp het zestienmetergebied in, maar vergaten de dames meerdere malen af te drukken. Nadat een voorzet vanaf de rechterflank matig werd uitvaardigt door FIT, kwam de bal voor de voeten van Wijland. Zij wist haar vrouwtje uit te kappen en de bal klaar te leggen voor haar rechterbeen. Met gevoel wist zij de bal buiten het bereik van de doelvrouw te plaatsen en werd de score geopend: 1-0. Hierna duurde het niet lang totdat Van Putten via de rechterflank naar binnentrok en in plaats van een voorzet deze keer de bal droog in de lange hoek schoof om de voorsprong van AMVJ te verdubbelen.
De laatste 10-15 minuten van de wedstrijd veranderde het wedstrijdbeeld echter. Na een verrassende uitbraak van FIT, aangevoerd door hun onvermoeibare captain, werd de verdediging van AMVJ voor het eerst dit seizoen verrast door een tegendoelpunt. Hierna viel de organisatie bij de thuisploeg weg en werd de grip op de wedstijd langzaam, doch zeker, verloren. FIT trok de laatste minuten van de wedstijd naar zich toe en nadat een corner bijzonder matig werd weg gewerkt door AMVJ was de afvallende bal voor de gasten: 2-2. De coaches hebben na de slotfase kramp in de billen gekregen en geen nagels meer over, maar het punt werd binnen gesleept.
Na de wedstijd zette de coach uiteen wat er waar mis ging en waardoor de voorsprong uit handen werd gegeven. Maar tegen het einde van zijn pleidooi haakte de dames af te luisteren. Terwijl de coach door mompelde was het vuur in de ogen van iedere speelster weer aangewakkerd: volgende week winnen en door in de beker. De bekerdroom is nog in leven.
