91x gelezen

Eén: the Penaltyking is back!

Het meest opmerkelijke in deze laatste pot van het seizoen van de Mauricematadoren was de terugkeer op de groene mat van Jonne Seriese. Na zijn trieste beenbreuk in de eerste helft van de competitie was the penaltyking van Eén weer zover gerevalideerd dat hij het slot van slotwedstrijd tegen DVVA mocht meemaken. En niet alleen om zijn trefzekerheid van 11 meter –met als apotheose een heuse panaltyhatttick tegen Haarlem- maar ook vanwege zijn overige voetbalvermogens liet zijn noodgedwongen verstek de rest van het seizoen in het team een behoorlijke leemte achter.

Een strafschop was hem vanmiddag niet gegund, maar zijn met applaus van de Bordeauxrode aanhang begeleide rentree was meer dan oké.

Op dat moment was de eindstand al bereikt en had Eén zijn sportieve plicht meer dan gedaan. Met een aardige 2-3 overwinning als resultaat.

En dat ondanks het ontbreken van elke prikkel; er was immers geen leed meer te lijden dan wel eer meer te behalen voor de boys. Tegenstander DVVA had daarentegen nog wel iets om voor te knokken. Want bij winst was er nog kans op de nacompetitie (mits Aalsmeer geen punten zou halen bij kampioen WVenz.).

 De eerste helft leek het er aanvankelijk nog op dat het zonder de complete centrale verdediging gestarte AMVJ de opponent weinig strobreden in de weg zou leggen. De schrale warming up met als hoogtepunt de teamfoto werd in de beginfase met even schraal en vooral slordig spel gecontinueerd. Het fellere DVVA kreeg alle gelegenheid om via een vroege voorsprong verder korte metten te maken met de zo op het oog van het zonnetje genietende gasten. Toen die uitgestoken hand echter niet werd gepakt, vond de opnieuw super op dreef zijnde Wieger Visser het na een kwartiertje tijd om na een fraaie pass van Do Rivaldo Cruz met een loepzuivere lob over de vijandelijke keeper zijn team op voorsprong te zetten. (0-1) Maar niet lang daarna zorgde verdedigende goedertierenheid aan AMVJ zijde ervoor dat DVVA via twee goals zo te zien alsnog in het zadel werd geholpen. (2-1).

Dat was de Loopveld ploeg blijkbaar toch iets te gortig want het was weer Wieger Visser die nu met een uiterst fraaie kopstoot na een even uiterst fraaie vrije trap van Jimmy Jansen de ruststand op 2-2 bepaalde. Een tot dan voor Bordeauxrood tevredenstellend resultaat na een bepaald niet bijzondere prestatie gedurende het eerste bedrijf.

 Echter evenals vorige week bewaarde Eén het beste voor de tweede helft. Met Mark Schol op de plek van licht gekwetste Sander van Dam werden de laatste resten energie van deze competitie aangesproken en werd er plots en ondanks het plaatselijke knollenveld regelmatig weer zeer aanvaardbaar voetbal gespeeld. De defensie herstelde zich met de fors uit de kluiten gewassen maar overigens nog zeer prille Jeffrey Vendrik als capabele stand –in voor Bram van der Driest als een volwassen ogend ruspunt; en het middenveld kreeg meer en meer grip op de allengs wat uitgebluster ogende opponent.

Supersub Sonko scoorde in tegenstelling tot vorige week weliswaar niet, maar zijn rush en perfecte assist stelde spits René Boer in staat om zijn over het geheel genomen wat magere seizoen met een fraaie goal alsnog behoorlijk op te poetsen. (2-3)

DVVA bleef weliswaar manmoedig proberen om de spreekwoordelijke bordjes te verhangen. Maar toen zelfs de binnenkant van de paal met AMVJ mee ging doen in het bieden van weerstand, was voor de thuisploeg de weg naar een extraatje definitief afgesloten. De smart van de nederlaag werd voor deze aardige vereniging uiteindelijk nog enigermate verzacht toen na afloop bleek dat Aalsmeer een puntje had gepakt (waardoor zelfs een overwinning hen niet zou hebben geholpen).

Beide ploegen treffen elkaar dus volgend jaar opnieuw in de tweede klasse. Voor AMVJ een niveau waar ze de afgelopen twee seizoenen van bewezen hebben heel lang met de beste mee te kunnen. Nog even lonkte de nacompetitie, maar die deur viel vorige week al in het slot. Dat je dan toch nog met de volle buit van zes uit twee en een vierde plek weet te finishen is een groot compliment voor coach Maurice en zijn spelers waard. En met de pet af wordt dat dan ook voluit gegeven door

Dirk

 PS Allemaal een prima vakantie en in augustus gezond weer op (de mat)

D.