De beloning voor een niet aflatende inzet kwam vlak voor tijd. Werd vorige week tegen een tiental ZOB-bers in het eindsignaal onnodig een punt weggegeven, nu lobte de onvermoeibare Imke van Moorselaar bijna op het scheiden van de markt tegen WV(HEDW) zijn negen overgebleven strijdmakkers naast de gastheren. (1-1).
Daarmee kwam een eind aan een boeiend gevecht tussen twee ploegen die elkaar van haver tot gort kennen. Zo had de begroeting op het thuisveld van WV (..) al iets van een reünie. Handshakes en schouderkloppen tussen coaches en spelers van beide verenigingen waren hoorbaar niet van de lucht. En toen de speaker de namen van alle AMVJ spelers opsomde die vroeger ook een relatie met WV(..) hadden gehad, leek het wel alsof deze club een belangrijke historie als opleidingsinstituut voor Bordeauxrode krijgers had gekend.
Nadat ook nog zoon Abe van AMVJ coach –en ook oud speler van WV (..)-Hans Schakel als WV (..) pupil van de week de ban mocht breken, leek het familiediner compleet.
Dat veranderde echter al snel nadat scheids van dienst van Waveren de teams aan het werk had gezet. Vanaf de aftrap werden er geen lieverkoekjes meer gebakken, maar werd er van beide kanten uitbundig maar sportief genoeg op los gestreden.
AMVJ in de gekende en door ondergetekende zo beminde stijl van hoog druk zetten, kort dekken en de aanval zoekend. WV(..) koos, daartoe door het fanatieke Eén welhaast gedwongen, op hun thuisbasis meer vanuit defensiever stellingen te opereren en via de lange haal en hun vaardig snelle spitsen te blijven loeren op de counter. Daarmee waren zij minder vaak in balbezit maar oogden voor het gevoel wel dreigender dan het aanmerkelijk beter ballende, maar weer niet erg doelgevaarlijke AMVJ.
Bij Bordeauxrood waren de mogelijkheden en kansen op de vingers van één hand meer dan simpel bij te houden. Ondanks het keiharde werken en de tomeloze inzet was het weer te vaak vlak bij en in ‘de zestien’ uit met de voetbalpret.
Na een minuut of twee en twintig werd die dreiging van WV(..) zijde op een tikje fortuinlijke manier in een voorsprong omgezet. Ik heb het hun beste spits niet willen vragen maar uitblinkende Mick van Moerkerk zal toch zeer waarschijnlijk beamen dat zijn als voorzet bedoelde mispeer onbedoeld koers zette naar het netje achter de vergeefs duikende Levien Rocha.
AMVJ bleef echter na deze tegenslag doen waar het mee bezig was: lekker pressie blijven geven, redelijk tot goed ballen en niet erg gevaarlijk worden. De ijver werd in ieder geval enige tijd later ruim beloond door een blijkbaar compassievolle scheids die de bal op de stip legde na een door vele toeschouwers gemiste handsbal van een van de WV(..) verdedigers. Maar de anders zo trefzekere Mark Schol liet nu WV(..) keeper Jordy Heimens de kans om met een raszuivere reflex de overigens verdiende gelijkmaker te torpederen.
Ik heb tijdens de rust coach Schakel niet zijn ongetwijfeld lovende passie horen preken, maar zijn volgelingen etaleerden die ook in het vervolg van de strijd volop. Door de achterstand was de periodetitel danig in het gedrang gekomen en je zag aan de gedrevenheid dat het Schakelteam zich niet weer bij een derde achtereenvolgende zeperd wilde neerleggen.
Maar ondanks alle goede wil en bedoelingen: scoren bleef vooralsnog het grote manco. En het begon er bepaald niet vrolijker op te worden toen Mark Schol een kwartiertje voor tijd met zijn tweede gele prent kon gaan douchen. Maar ook met tienen bleef Eén voor een beter resultaat strijden. En nadat Imke van Moorselaar met een eerste lob nog net geen succes had, deed hij het zoals in de eerste alinea vermeld even daarna met meer succes nog eens dunnetjes maar trefzeker over…..en zorgde zo voor een zeer verdiend punt. En tevens voor een uiterst kostbaar punt, want Beursbengels bleek zo vriendelijk te zijn geweest om ook op het scheiden van de markt hun voorsprong aan de BOL-lebozen van Pieter Bas cadeau te hebben gedaan.
Kortom: nacompetitie reeds (virtueel) verzekerd voor Bordeauxrood en dat na een flitsende start, een bekend AMVJ dipje en een ook mentaal weer ijzersterk slotoptreden tegen aartsrivaal WV(..).
Proficiat boys, lekker gedaan en een tevreden kushandje van
Dirk
