In de nazit van de pot tegen éénpunts opponent Haarlem/ Kennemerland constateerden de aardige bestuurders van de bezoekers dat het helemaal niet zo’n slechte dag was geweest. De tweede helft eindigde immers in een gelijkspel (1-1) voor hun ploeg. Met andere woorden: tegen het zuinig “schakende”Bordeauxrood was toch een half puntje gescoord, zo vonden zij. Ondergetekende kon het daar aardig mee eens zijn. Net als vorige week tegen NFC werd er in de tweede helft door de Mauricemeute slechts het aller hoogstnodige gedaan om de drie punten binnen te loodsen.
Want gewonnen werd er wel weer. Door met name de eerste helft wat gas te geven kwam het reeds 99,9% gedegradeerde, maar toch manmoedig strijdende Haarlemse ploegje er niet aan te pas. Levien Rocha hoefde slechts af en toe te bukken om wat oprapertjes vervolgens weer naar een van zijn maatjes te dirigeren. En toegegeven AMVJ balde de eerste 45 minuten af en toe heel aardig. Dat kon ook vrij makkelijk omdat er toch maar vrij geringe tegenstand werd geboden.
Traditiegetrouw duurde het echter weer behoorlijk lang tot het balletje in het Haarlemse net verdween.
Maar dat gebeurde dan ook op fraaie wijze door Wieger Visser na een even fraaie als snel uitgevoerde aanval.
Niet lang daarna mocht captain Bram van der Driest op resolute wijze een lekker strakke vrije schop van Jimmy Jansen tot 2-0 promoveren. En het had bij rust alweer helemaal klaar kunnen zijn als er nog een paar opgelegde kansen waren benut. Maar ook al omdat Tjerk Veltman voor Robin van Persie speelde door na weer een puike attaque vrij voor een leeg doel spijkerhard over te kanjeren, bleef het bij deze relatief toch te schamele voorsprong.
De opdracht van coach Maurice om na rust wat rustiger aan de bal te zijn, werd door zijn pupillen wel heel letterlijk doorgevoerd. Het tempo zakte tot niveau tuttemerul en daarmee nam ook de onnauwkeurigheid zienderogen toe.
Het was misschien zakelijk, maar beslist niet leuk om te aanschouwen.
Na een diep in de tweede helft aanvankelijk toegekende en op advies van de clubgrens weer afgekeurde 3-0, vond de verdediging van Haarlem dat blijkbaar zo sneu dat één van hen prompt daarna de bal achter zijn eigen goalie deponeerde. En na die mazzel was de sjeu er voor Bordeauxrood helemaal vanaf. Men geloofde het wel en de dapper doordravende degradant kreeg daardoor nog heel vrijgevig een tegengoal aangeboden. Zo te zien waren de koppies in gedachten reeds in het Oostzaanse, waar tweede paasdag nog een eerder onder een dik sneeuwdek verdwenen helftje moet worden afgewerkt tegen het altijd lastige OSV. Een aardig ploegje dat, zo toeterden de voetbalsites na afloop, concurrent NFC met een ongetwijfeld mental kicking zevenklapper had afgedroogd.
Als coach Maurice maandagmiddag wil nagenieten van het halen van zijn doelstelling te weten zes punten in drie dagen, mogen zijn discipelen die tweede helft voor de derde keer in successie gelijk spelen. Want er wordt begonnen met een 0-1 uit de eerste editie.
Wat mij betreft wordt er dit keer echter direct korte metten gemaakt en met ouderwetse AMVJ druk een klinkender overwinning behaald. Want willen de boys nog meedoen om de prijzen dan zijn drie punten sowieso een vereiste; maar als dat met lekker voetbal mag, is dat ook voor de zijlijn plezierig. Karige gelijke spelen in het tweede bedrijf zijn er nu wel voldoende aanschouwd door
Dirk
