Soms zit het er wel in, maar mag het niet zo zijn. Een kleine overwinning was zeker niet onverdiend geweest, maar het liep anders. Onze jongens verloren met 3-4 van de E10 van Diemen.
Met een strakblauwe lucht, een fel zonnetje, en de schaapjes vredig grazend op de dijk langs het veld, was het een heerlijke ochtend. Niet alleen om te voetballen, maar ook om de gedachten te laten afdwalen. Hoe kun je anders verklaren dat we de wedstrijd begonnen met drie wissels, en met zes jongens in het veld?
De voetbalanalisten zouden zeggen dat we soms niet scherp genoeg waren. Want de tegendoelpunten kwamen vrij gemakkelijk tot stand. De 0-1 was een foutje van de keeper (die inmiddels 1000 keer “Nooit door het midden uitgooien” heeft mogen opschrijven). Bij de 2-2 kon Diemen volledig ongehinderd via de flank doorlopen en voorzetten. Beter opletten! En bij de 2-3 en 2-4, in het begin van de tweede helft, gingen we te slap de duels in. Niet bang zijn!
Onze tegenstanders maakten er een fysieke strijd van. En dat was even wennen, omdat wij het niet van kracht maar van kwaliteit moeten hebben. De scheids – Guido veel dank voor het fluiten! – trok na een paar overtredingen de touwtjes aan. Maar het bleef wat ruw, en een paar van onze spelers moesten met pijntjes naar de kant. Onbewust werden we toch een beetje afgebluft.
Toch was het weer volop genieten. Van …
… Kayra die vele gaatjes dichtliep en zelfs slidings maakte.
… onze verdedigers Frits, Toon en Huub die vlakbij het vijandelijk doel wisten te komen, maar met hun doelpogingen net geen geluk hadden.
… Aimane die als een echte pleintjesvoetballer de bal bij voorkeur achter zijn standbeen langs speelt.
… Roni die zich als rechtsbuiten langs tegenstanders wurmde die minstens een kop groter waren.
… Jools die altijd het overzicht behoudt.
… het doeltreffende spitsenduo Kane en Abel. Kane maakte de1-1 en Abel de 2-1 en 3-4.
… en van de ongekend spannende laatste tien minuten. Na de 3-4 was er een enorme vechtlust te zien, die helaas net niet de gelijkmaker opleverde. Het zat zeker niet mee, met een vrije trap van Kane op de paal, een schot van Abel vlak naast de kruising, en vele gevaarlijke situaties vlak voor het doel. Maar het was wel heel leuk en bijzonder om naar te kijken!
Tot sot, Tim nog veel beterschap gewenst.
Groeten,
Jurriaan
