Het was wat vroeg opstaan gisteren, maar we werden er voor beloond: een erg leuk potje van onze jongens tegen de E5 van Geuzenmiddenmeer.
Met 6-4 viel de overwinning wat minder ruim uit dan vorige week. Want onze tweede tegenstander was een stuk sterker. We hadden daarnaast wat pech met een paar beslissingen van de scheids. En we stonden – eerlijk gezegd – ook eventjes te dromen.
Na 3-1 verslapte de aandacht, en lieten we Geuzenmiddenmeer terugkomen tot 3-3. Daardoor leek het nog spannend te worden, maar uiteindelijk was het krachtverschil toch te groot.
Het spel was vaak weer een feest voor het oog, met aanvallen van achteruit over meerdere schijven, snel combinatiespel vlak voor het vijandelijke doel, en goed vrijlopen. In het bijzonder had de E4 zaterdag …
… twee betrouwbare keepers. Huub die zich met gevaar voor eigen leven op de bal stortte en met een snelle achterbal zelfs aan de basis stond van een doelpunten. En Toon die, toen het team even op een dood punt zat, met een onwaarschijnlijke reflex verder onheil wist te voorkomen.
… een prima verdediging. Frits was de klassieke libero die veel tegenacties vroegtijdig teniet deed (dat merk je gelijk als hij even wissel staat). Kayra sneed met zijn uitschuifbare benen talloze tegenstanders de pas af. En Tim had een paar lange ballen naar voren (en mikte trouwens zijn penalty vakkundig in de kruising).
… een begaafd middenveld. Jools pingelde er weer op los, en passeerde zijn tegenstanders alsof die niet bestonden. Roni strooide als een volleerd spelmaker met intelligente steekballetjes. En Aimane had wat pech met zijn afstandschoten maar zette wel meerdere medespelers vrij voor de keeper.
… en het doeltreffende duo Kane en Abel, samen goed voor alle doelpunten (Abel 4 en Kane 2). Vooral de vijfde – een vrije trap van Abel op Kane die de bal in een keer over de keeper wipt – en de zesde – een voorzet van Kane die Abel er beheerst inknikt – waren erg fraai.
Groeten,
Jurriaan
