Een wedstrijd met 2 gezichten, na de thee waren de bordjes verhangen, deze voetbaltermen konden worden afgestoft na de thriller van VR 2 tegen DVVA VR 4. Tegen deze tegenstander hadden we voor de winterstop ook al gespeeld, dat was destijds de eerste overwinning voor dit prille team.
Nu liep het in het eerste bedrijf niet zoals we wilden. Onderschatting van de tegenstander, daar maken de Meiden zich niet schuldig aan, zij weten als geen ander, na pas 5 maanden aan het voetballen te zijn, dat er elke match geknokt moet worden om een resultaat te boeken.
Het kan ook wel eens tegen zitten, een paar Meiden niet in goede doen, natuurlijk worden er foutjes gemaakt, en die werden deze keer genadeloos afgestraft. Een ongelukkige ingooi, verdediging op het verkeerde been, rugdekking minder verzorgd dan normaal, vooral Marloes van DVVA wist daar wel raad mee, liet regelmatig onze verdedigers haar hielen zien, voordat we het wisten stond er een onthutsende 0-3 tussenstand op het scorebord.
Op het Sportpark geen konijn te bekennen, en ook geen hoge hoed, gelopen koers denk je dan, volgende keer beter. Maar de Meiden hebben trainer/coach Lucky, en die toverde een risicovol strijdplan voor de 2e helft uit zijn petje.
Linda, ons Kenautje, op het Middenveld, Ruth herpakte zichzelf in de verdediging, Lotte op haar stekkie aan de linkerkant, de vechtlust was er nog steeds, vervolgens zat het niet tegen.
Het was geen schot, geen lob, meer een soort ” plof “, van Lotte, de bal viel er lekker in. Dat gaf de burger moed, nog geen 5 minuten later, een afgeslagen bal op de rand van de 16, een droge knal van Jeltsje, laag in de hoek, 2-3.
En dan weet je, ik ken de Meiden, nu gaan ze door. Conditioneel zit het wel snor, er wordt serieus getraind, ondanks de drukke studies staan ze altijd met een grote groep om de oefeningen en de spelletjes/wedstrijdvormen van Lucky te doen.
ADO heeft het ” Haags kwartiertje “, dan komen er onverwachte krachten los, VR 2 heeft de ” van Putten ” periode. Na een snelle ingooi van Lotte knalt Linda hoogstpersoonlijk de 3-3 tegen de touwen. Laten we toch Marloes weer een keer ontsnappen, 3-4 achter. Nu zijn ze geknakt, dat komen ze niet meer te boven.
Vergeet het maar, een klassiek geval van doorzetten, de achterlijn halen, en met je scheenbeen mag je ook scoren. Na het laatste fluitsignaal van referee Joost, 4-4!
Wat een wedstrijd, normaal gesproken rook ik niet langs een sportveld, maar nu moest het even. Meiden, Dinsdag gaan we weer hard aan de slag; buitenspel, het blijft een lastige regel, ik neem het KNVB-boekje mee.
Zaterdag 22 Maart spelen jullie uit bij DVVA, we hebben nog 4 weken om e.e.a. goed onder de knie te krijgen.
