Omringd door duistere wolken scheen een late najaarszon op de A2. Daar reden de geitenbreiers nu op weg naar
nieuwe avonturen. Voor wie het lezen van de titel tot rare fronsen leidt.
Een van de werken van onze Hercules of Herakles was het uitmesten van de stal van Augias.
Op zich onmogelijk tenzij je natuurlijk hulp van Zeus krijgt, dan lukt alles…
Zij het niet zonder enige moeite. Iemand zei ooit weet je wat het is jij gelooft in het onmogelijke en dat is buitengewoon lastig
die eigenschap. Tja ik beschouw het maar als een compliment in retrospect. En soms denk ik ook als je in het voetbal wilt winnen
zul je wel moeten. Na deze confessie vervolgen we de reis met de geitenbreiers. We kijken in de tijd. We kijken 5 jaar terug.
De veldslag tegen DCG f4. Een wedstrijd van jongetjes van 8,9 jaar waar bordeauxrood na een ware veldslag winnend van de mat stapten. Sommigen van die geitenbreiers spelen nu divisie. Stiekem hoopt uw verslaggever op hun terugkeer ooit en dan….
( geloven in het onmogelijke, maar ja onze achenebbisjclub roept dat soms bij je op) Over deze kraker uit het verleden later meer.
In de wildernis van de Ronde Venen beland reden we de Vinkeveense plassen voorbij. En daar volgde de afdaling naar de kantine van Augias. De stallen van CSW hadden een verwarming en het was er dan ook bloedheet, tot ongenoegen van een aantal geitenbreiers.
De warming up was in een wel heel kleine ruimte. Het paste allemaal net:-). Daar klonk het fluitje van de grijze eminentie van CSW. Met al zijn routine kon hij volstaan met rondjes draaien in de cirkel en fluiten als er een vlag omhoog ging. De geitenbreiers konden hier in het algemeen goed mee dealen, en zelfs hun coach die toch vaak qua temperament langs de lijn op Simeone lijkt, hield zich rustig;-0
Daar was zijn assist. Samuel kapt als back zijn man uit ziet Teun starten en legt hem waar ik t wil, precies tussen de back en de libero.
Teun accepteerde dit kado met graagte. 1-0. Het team vatte moed, want na vorig jaar is er toch wel het eea gebeurd. Het geloof in het onmogelijke leeft vooral bij de coach;-) En daar was de zepers alweer. 1-1 na een misverstand in de defensie kon een Wildernisser alleen op Ivo af die niet meer kon redden, het net bolde op. Dit was een mokerslag . De aanvankelijk goed lopende machine moest weer opgestart. En net voor rust lukte dat met de 2-1. Het spel ging op en neer en oogde als hotse knotse begonia voetbal.
In de rust het nog maar eens gezegd als we een tandje bijzetten gaan we hier dik winnen. ( wederom het geloof gedebiteerd)
En uiteraard met wat omzettingen in het veld. Een omzetting regelden de boys zelf tja dat is ook een interessant fenomeen. Er wordt soms geroepen mag ik daar staan de coach roept dan nee en het gebeurt toch. Het leven van een coach gaat niet over rozen.
Hij ging centraal staan. En hoe! En de linkshalf Sillas ging naar centraal op het middenveld. Deze twee omzettingen hielpen over duidelijk. Opeens was het er weer het leuke tik spel wat onze geitenbreiers echt kunnen maar wat lang verborgen is gebleven na de fraaie titel twee jaar terug. En met open mond en een big smile keek de coach ernaar. Soms bleef de bal heel rustig in het bezit en werd er netjes van kant gedraaid. Samuel als stofzuiger achterin, hij had het zelf bedacht was een gouden greep. Hij deed denken aan de F speler die met wapperende krullen tegen DCG niet alleen zijn hele team op scherp zette door voor de coach iets kon zeggen tegen de andere stille F jes te zeggen. Luisteren allemaal! Vandaag kun je kampioen worden en dat maak je maar een keer in je leven mee. De beleving die de coach toen bij zijn jongens zag zal hij nooit meer vergeten, en nog krijgt hij spontaan kippenvel als hij aan deze veldslag terugdenkt.
En soms is het zo dat de ploeg het zelf doet. Heerlijk.
U voelt het al aan komen, Er volgden goals. En hoe !Teun nam er twee voor zijn rekening en kwam zo op vier. Twee ervan waren erg mooi. Ene been aannemen in de lucht en met andere been schieten voor de bal de grond raakt. En na een lang doorgezette een twee met Bassie. Een fraaie omhaal achterover. Sillas schoot een kaatsie onderkant lat erin, en de keeper liet een houdbare bal door de handschoenen glippen. Keeper Ivo ging het hele veld voorbij maar speelde op het eind de bal net te ver voor zich uit.
Maar het hele team veerde op en ging weer voetballen.Tik tik het balletje ging zo lekker rond. Hier doe je het voor dachten de toeschouwers, de assistent en de coach. bij 1-6 stopte de teller, de 1-7 werd afgekeurd en als het vlaggen nog optimaler was geweest hadden er meer goals ingezeten.
Een voetbalfeest , de stal uitgemest, Herakles verder met opdrachten. Tja volgende week wacht ons de koploper. Dat zal andere koek zijn, maar de verschillen in deze poule zijn klein. Het kan als we een reprise bieden van de tweede helft. We hopen op weer zo n dag.
