Gelukkig konden we voetballen en was het niet zoals vorige week afgelast. Met een compleet elftal traden we in het veld tegen de 2e-jaars D-tjes van Jong Aalsmeer. Deze jongens waren koppen groter dan wij waren maar ons surplus aan techniek maakte van het begin af aan duidelijk dat we deze wedstrijd niet mochten verliezen. En we begonnen meteen fel. Hoge druk van alle linies maakte dat we de bal snel veroverde en meteen richting vijandelijk doel konden. Alleen miste er nog scherpte in de eindpass, vandaar dat Skett maar eens van buiten de 16 besloot te schieten. De keeper kon hem alleen maar wegstompen, recht in de voeten van de goed doorgelopen Puck : 1-0.
Het ging redelijk gelijk op waarbij JAU fysiek de meerdere was en de duels vaker begon te winnen. De 2-0 van AMVJ was er een met een luchtje, de bal was duidelijk over de zijlijn geweest maar de scheids en grens hadden dit niet gezien en lieten doorspelen. Puck profiteerde optimaal van de desorganisatie in de verdediging en schoof beheerst binnen. De derde van AMVJ was een beauty. Een terugspeelbal werd door de keeper van JAU in de handen genomen en de scheids gaf een indirecte vrije trap die Skett in de verre kruising krulde : 3-0 en rust.
Na de rust stond het vrij snel 4-0. Skett jaagt goed door, veroverd de bal en schiet hard binnen. Hierna liet AMVJ de teugels wat vieren en begon JAU nog fysieker te spelen. Hierdoor werd het een beetje rommelig en kon de D2 de rust steeds minder vinden om goed te combineren/op te bouwen. Misschien werden we ook wat vermoeider.
De 4-1 was dus vrij logisch maar toen ook nog de 4-2 viel begon de tegenstander in een wonder te geloven. Gelukkig kon ons hele team toch weer een tandje bijschakelen en de druk weer opvoeren en combineren. Dit resulteerde al snel in een situatie waarin Puck de bal op rand 16 kreeg, zijn tegenstander uitkapte en in de kruising schoot : 5-2.
Het pleit voor onze tegenstanders dat ze ook toen het kopje niet lieten hangen maar bleven gaan. De 5-3 was dan ook volkomen verdiend. Gelukkig deden wij dat ook en kon na een zeer goede aanval via Olivier, Jens en Ruairi, onze Adriaan de 6-3 er in prikken. Niet lang daarna klonk het eindsignaal en konden we weer 3 punten bijschrijven.
Een compliment aan iedereen van de D2 (zeker aan de bikkels die met een blessure toch vol doorgingen) voor een prima wedstrijd. Als we zo blijven spelen en leren van onze fouten gaan we weer een mooi seizoen tegemoet.
