129x gelezen

Cruciaal ‘Kontballetje’ houdt AMVJ-E

AMVJ E1 – NFC E3 Zaterdag 22 maart, thuis 10.45 Cruciaal ‘Kontballetje’ houdt AMVJ-E1 in de kampioensrace Met een bleek voorjaarszonnetje maar met een gure noorderwind stond uw razende reporter langs de lijn met de trouwe ouderaanhang van E1. Onze jongens hadden er weer goede zin in, het wordt steeds spannender want het eindklassement is in zicht. Momenteel staat E1 op de tweede positie, dus er is nog kans op de kampioensbeker. Het team moet nu dus geen steekje meer laten vallen en zich focussen op pure winst! Het begon goed in de 7de minuut. Na een mooie solo-actie belaagde Olivier de keeper van NFC, deze kaatste de bal terug op onze AMVJ-er, Olivier ving deze behendig op met zijn billen en zwiepte een prachtig ‘kontballetje’ het goal in; 1-0, hoera! De rest van de 1ste helft lukte het beide teams niet meer om met een verrassende aanval te komen. De achterhoede van AMVJ met de solide spelers Guillaume en Amstel vormde een ondoordringbare muur waar geen NFC-er doorheen kwam. Beide teams waren fel en schuwde een duwtje niet. Regelmatig lag er een getackelde of omgeduwde jongen op de grond en werd het spel stilgelegd door scheids Alain. Na de pauze-ranja, had Vito weer genoeg energie om vlak na de 2de helft via het middenveld het goal eigenhandig te bereiken. Met een mooie actie via de zijkant, gaf hij een genadeloos schot in de linkerhoek; 2-0. Viva Vito! De hoerastemming zorgde jammer genoeg niet voor meer van deze mooie acties van onze jongens, ondanks dat onze Thom de tegenpartij uitdolde. NFC begon steeds heftiger tegengas te geven, halverwege de 2de helft, veroorzaakten ze een corner en schoten meerdere malen op keeper Jip, die als een pingponger meerdere aanvallen de baas bleef, totdat er uiteindelijk toch een raak en onhoudbaar schot tussen zat van NFC; 2-1. Ojee! Het laatste staartje van de wedstrijd waren er veel wissels door blessures en het leek of de AMVJ-ers hun samenspel en positie kwijtwaren. Dat zien we graag beter jongens! Maar de winnende punten zijn in elk geval weer binnen. Eva Schneider