Met deze gekopte alliteratie is alles gezegd over het bekeravontuur van AMVJ 1: de ploeg van Hans Schakel ligt eruit na drie-eigenlijk twee- potjes en één schamel puntje.
Niks ongewoons overigens voor dit vriendenteam, want behoudens vorig jaar wordt meestal weinig waarde gehecht aan dit toernooi.
Lowlands ensceneert bijna telkenjare een vrij gênante start in de poule (zie mijn bijdrage van vorige week) en late vakantieretours doen een collectief scherpe voorbereiding op het seizoen ook al weinig goeds.
Dat de beker weinig in de AMVJ-melk brokkelt blijkt ook al uit het feit dat onze toch immer alerte webmaster de laatste poulewedstrijd tegen HBOK in Zaandam meende te moeten laten spelen. Ton de Veij, trouw supporter van de club waar hij eens triomfen vierde, was vorige week al -en achteraf maar gelukkig- door de site in verlegenheid gebracht door op het aangekondigde tijdstip van 17.00 uur op het Loopveld te vernemen dat ZSGOWMS net met een 0-8 zege in de tas vertrokken was…… Voor de goede orde had hij van de week toch maar even geverifieerd of HBOK soms niet stiekem naar Zaandam was verhuisd. Dat was uiteraard niet het geval, maar in Zaandam was in de loop van de week ook Zilvermeeuwen te sterk gebleken voor een nog incompleet AMVJ. (3-4).
Dus zo kon Ton in het pittoreske Zunderdorp met nog enkele Bordeauxrode getrouwen onder een aanwakkerend tropisch stormpje een waarlijk flonkerende eerste helft van een nu vrijwel complete selectie van Bordeauxrood aanschouwen. Met de wind letterlijk en figuurlijk in de rug dartelden de Schakelboys in het eerste bedrijf ouderwets energiek en compact over de broeierige kunstgrasmat. Het sterk gerenoveerde HBOK had volledig overdonderd in het geheel niets in te brengen.
Bij rust was het 0-3 door fraaie goals van Bram Owusu, Imke van Moorselaar en Deverey Boldewijn.
Maar het evengoed al een nulletje of vijf, zes kunnen zijn, want de mooiste kansen werden nog onbenut gelaten.
De donderspeech van de HBOK-coach in het gehorige clubhuis van de gastheren zal tot ver in Amsterdam Noord letterlijk te volgen zijn geweest, maar dat had na rust wel het nodige effect.
Zijn mannen waren duidelijk ontwaakt en het leek wel of er bij AMVJ-thee met een roesje was geschonken.
Met de straffe wind nu tegen en ook omdat coach Schakel al snel een paar wissels moest toepassen stokte de geoliede machine van zijn team behoorlijk dramatisch.
Er kwamen aanvankelijk nog wel een paar levensgrote kansen om de score verder op te voeren, maar dat bleef allemaal zonder succes.
Daarentegen werd er defensief meer en meer geklungeld en dat leidde tot een enthousiasmerende pingel voor de thuisploeg.
En toen er kort daarna nog twee ballen achter Levien Rocha in het net verdwenen was alle pracht en praal van de eerste helft voor niets geweest. (3-3)
Erger werd het niet voor de door een matige voorbereiding en tropische omstandigheden mentaal en fysiek redelijk uitgebluste Bordeauxrode garde.
En eerlijk is eerlijk: HBOK had er net als AMVJ in de eerste helft best nog een paar bij kunnen drukken op het laatst.
Nu bleef het bij een wankel gelijk spel dat enerzijds liet zien waartoe de Schakelboys voetballend in staat zijn, maar ook de kwetsbaarheid toonde wanneer de mannen geen kans zien is om twee volledige helften collectief te knallen.
En dat zal in de robuuste Utrechtse afdeling dit seizoen hard nodig zijn.
Het bye bye bekerpotje in Zunderdorp heeft onomstotelijk bewezen dat er nog een paar tandjes bijgezet moeten worden wil Bordeauxrood ook in deze nieuwe omgeving een dominante rol gaan spelen.
En daar wordt vast op gerekend door
Dirk
