De vorige editie van de uitpot van “mijn aller AMVJâ€â€tegen BOL was er een die bol stond van de suspense: regen wind, unheimische omstandigheden en een bizar scoreverloop met een zegerijke toverbal van dizzy Molly als apotheose (lees maar na, het verslag staat nog op de bizar mooie site van “de mooiste/leukste club van Amsterdam… ).
Vandaag hele andere omstandigheden. Het fraaie park van de gastheren in het bepaald niet nabijgelegen Broek op Langedijk had in het geheel niets van een zompig moerasland, zoals de oorspronkelijke naam van Broeck schijnt te duiden (zie: Wikipedia). Integendeel, een haast idyllisch lenteachtig sfeertje omzoomde het strak geschoren hoofdveld van deze nog immer door dezelfde gastvrije vrijwilligers gerunde club. Die met reeds drie punten in de tas tegen het vast niet misselijke Castricum zichtbaar reikhalzend uitkeek naar de revanche voor de spooky pot van vorig seizoen.
Daar hadden coach Hans en zijn 15 selecteerden uiteraard geheel andere veronderstellingen over. En gezien het feit dat iedereen ondanks open bruggen en files volgens het afgesproken protocollaire tijdschema over de lange weg naar Langedijk heen gesjeesd was, ernstig had geluisterd naar de ongetwijfeld wijze en gloedvolle woorden van de coach, de warming up de koppies strak had getrokken leek het voornemen om de vorige week gestarte zegereeks voort te zetten van een behoorlijk solide karakter.
Daar bleek echter na het eerste fluitsignaal van de verbaal wel zeer stipt reglementaire maar verder fluitend een voldoende scorende scheids Schipper helemaal niks van. Er waren na een paar minuten slaapwandelen een paar tot nu toe zorgvuldig verborgen gebleven kernachtige krachttermen van de coach voor nodig om zijn pupillen tot actie van enig formaat aan te sporen. Het was inderdaad een AMVJ janboel te velde, dat begin. Maar blijkbaar waren niet alleen zijn eigen mannen geschrokken door het verbaal geweld van de overigens toch zo minzame trainer. Ook de BOL equipe die tot dan toe geheel de baas was op het veld, raakte zo in verwarring dat de eerste de beste druk van AMVJ kant na een minuut of tien meteen tot penalty werd gepromoveerd. Mark Schol had geen enkele moeite om zijn ploeg tegen de verhouding in een geweldige oppepper te geven.
Want na die treffer was het klaar met slampamperen. Bordeauxrood nam het voortouw en jakkerde er een half uurtje lustig op los. Hele echte kansen genoeg maar helaas geen scorevervolg. En dan treedt de eeuwige voetbalwet in werking: als je beter bent maar niet scoort doet de tegenstander dat wel. En zo geschiedde. Vlak voor de Broeker thee werd een vrije trap door een stiekem ongezien meegeslopen verdediger van BOL fraai tegen de stang achter Levien Rocha geprikt. Loon naar werken want het moet gezegd dat de mannen van de aardige en uiterst sportieve coach van de tegenstander bepaald niet versaagden en met vooral de lange bal hun spitsen (waaronder de gevreesde maar deze middag goed in bedwang gehouden Pieter Bas) trachtten te interesseren om doelgerichte dingen te doen. Hetgeen overigens maar heel zelden het geval was.
De deur van de AMVJ kleedkamer was niet geluidsdicht genoeg, zodat een toevallig luisteraar (ondergetekende) de nodige fel oppeppende en rechtzettende strofen uit de mond van coach Schakel in de buitenlucht kon waarnemen. En dat kleurde de tweede helft aanzienlijk Bordeauxroder; zoals de trouwe fans dat van hun team inmiddels mogen verwachten. Kortom: bedrijf twee was van AMVJ zijde van een glansrijker kaliber dan het wat te vlakke optreden in de eerste 45 minuten.
En er kwamen nu ook goals, drie zelf. Eerst kopte captain Bram van der Driest een keistrakke corner van Imke van Moorselaar weer zo ongenadig hard tegen de touwen, dat ook het net in Broek de rest van het seizoen schroeiplekken zal dragen. (wordt al een beetje handelsmerk van Bram; nu alle andere netten nog) Midden tweede helft rondde andere Bram (Owusu) een fraaie voorzet van Jimmy Jansen af naar 1-3. En als slotakkoord mocht youngster Joram Melis zijn eerste treffer voor AMVJ aantekenen na alweer een lekkere corner, nu van Jimmy Jansen. En zo kwam de toch wel zeer verdiende, maar wellicht iets te hoog uitgevallen eindstand (1-4) op het bord.
Want BOL bleef tussen de AMVJ bedrijven door toch strijdbaar in de weer om het beste ervan te maken. Daardoor bleef het een interessante pot van een heel behoorlijk niveau (voor deze klasse dan).
Bol van bravo voor alle acteurs derhalve! En daar was ook de 40 man sterke zijlijn het van harte mee eens.
Hoe anders was dat, vrienden een paar uur later in de Arena. De KNVB heeft in haar niet te stuiten winstbejag tegenwoordig een wedstrijdschema opgesteld dat je als seizoenkaarthouder en Manus van alles van Bordeauxrood niet eens in staat stelt om fatsoenlijk afscheid te nemen van de tegenstander tijdens de plezierig koutende nazit.
Ik redde het dan nog net om half zeven samen met nog 40.000 kijkende slachtoffers paraat te zijn om ons aller AJAX een werkelijk afgrijselijke vertoning te zien weggeven tegen het (inderdaad) altijd lastige Heracles. Ik denk dat de veertig in Broek een leuker middag hebben gehad dan de 40.000 in de vooravond in die betonkolos. De overeenkomst was dat mijn beide cluppies drie punten haalden, maar geef mij maar de manier waarop Bordeauxrood (en hun tegenstanders) zichzelf en hun getrouwen een potje voetbal laten beleven.
Ik kan er nog wel een paar cynische zinnen aan toevoegen maar het vertoonde door de verwende profjes was dermate slecht dat woorden toch tekort schieten. Na een lekkere middag ging ik toch nog Bol van het balen naar huis. In de overtuiging dat ik de tijd in de Arena beter aan dit verslagje had kunnen besteden, dan te moeten aanschouwen hoe snel gras groeit in vergelijking met het tempo van AJAX 1.
Ik hoop dat mijn lezers het mij vergeven dat gisteravond alle energie en inspiratie uit het lijf weggezogen was. En ja beste reagerende adept, zondagochtend ging het wel weer….nog wel vol van Bol van Bravo, maar het Bol van het balen bewust naar de vergetelheid verdrongen.
Tot een voor voetballiefhebbers echte topper volgende week tegen het altijd lastige Marken
Dirk
