Behoorlijk, bagger, beter, beste beurt
Het opschrift boven dit artikeltje typeert in a nutshell de kwaliteit van de pot die Bordeauxrood deze middag op het weerwisselvallige Loopveld afleverde tegen het voor de punten knokkende Opperdoes.
Met een kwalitatief goed gevulde bank en alleen nog Mark(Schol)* en Dirk (van Moorselaar*) in de lappenmand hoefde coach Maurice (Kuijper*) weer wat minder te puzzelen met zijn opstelling dan vorige week tegen AFC. En kon hij na een gedreven en niet mis te verstane peptalk en na een dito warming up te hebben aanschouwd zijn basis elf met een gerust hart op de dit keer hopelijk goede afloop de wei insturen.
En dat hart klopte nog iets geruster toen hij zijn meute ook behoorlijk van acquit zag gaan. Zo behoorlijk zelfs dat na een perfecte vrije trap van Jimmy (Janssen*) de bal al na een minuut of twee door aanvoerder van de dag, Bram (van der Driest*) feilloos achter de Opperdoezer sluitpost werd geknikt. â€
Ik hou niet zo van vroege goalsâ€, hoorde de juichende AMVJ coach een grijs figuur stilletjes lispelen. “Meestal geeft dat juist weinig pep voor de rest van de potâ€, dreinde het nog even naast hem door, als ware het een vileine poging om ‘s mans vuurrode euforie van de vroege goal en het eindelijk weer eens tot scoren komen tot iets minder uitbundige vooruitzichten te reduceren.
En hoewel niet van zins om zoveel vale voorzichtigheid tot de zijne te maken, moest ook de coach deze droeftoetende grijze zwartkijker toch gelijk geven. Want na een minuut of twintig zakte de storm van gedrevenheid van het begin tot een kil windje dat onheilspellend een gitzwarte regenbui aankondigde. Want het ronduit onbeholpen spel in de rest van de eerste helft had niets meer van het natuurlijke overwicht van het letterlijk en figuurlijk zo zonovergoten begin. Het vervelende van zo’n baggerfase is bovendien dat de wel hardwerkende maar veel minder begaafde tegenstander het geloof in beter als het ware regelrecht in de veelkleurige kicksen geschoven kreeg. Dat het door Eén zelf veroorzaakte wankele(r) evenwicht maar tot één kans voor de bezoekers leidde lag bepaald niet aan het groezelige geknoei van de boys, maar veeleer aan gebrek aan Opperdoezer stootkracht.
De rust bracht dan ook weinig vrolijkheid in de Bordeauxrode kleedkamer. Het gehorige clubgebouw
leverde mij, tijdens het legen van de blaas, daarentegen ongewild wat vurige flarden op van een hoopvol betoog van de coach van de opponent.
Die laatste oppepper leek bij zijn discipelen ogenschijnlijk beter te zijn aangeslagen dan de niet mis te verstane analyse van coach Maurice. Met een knipoog naar het beroemde Opperdoezer topproduct begonnen de gasten wat kruimiger aan het tweede bedrijf dan het nog steeds naar de goede flow zoekende Eén. Je kon wel zien dat de ploeg qua aanleg en intrinsieke voetbalcapaciteit meer in huis had dan de op een (aanvoerende) enkeling na wat minder begaafde spelers van de tegenstander, maar dat werd aan die kant door inzet en werklust vrijwel gecompenseerd. Vrijwel, want echt dreigend werd het nooit meer voor het doel van de weer herstelde en prima keep-/coachende Kiepie (Nick de Groote*)
Aan de andere kant bracht het al vlak voor rust inbrengen van de inmiddels tijdig voor de tweede helft aanwezige Tjerk (Veltman*) wat meer aanvallende pressie van AMVJ- zijde. Maar er moest alweer een dood spelmoment aan te pas komen om Eén definitief over het dode punt heen te helpen. Jimmy (zie boven*) cornerde een pegel zo laagvliegend voor doel dat Wieger (Visser*) er slechts de punt van zijn schoen tegen hoefde te zetten om de bal snoeihard in de touwen te jagen.
Die bevrijding betekende gelijk het einde van de baggerfase en liet tot het eindsignaal van de over all oké fluitende scheids een beter spelend en weer wat meer op zich zelf lijkend AMVJ zien. Met als toetje een wonderschone treffer van rechtsachter (!) Sander (van Dam*) die een combinatie met de ingewisselde Do Rivaldo (Cruz*) op karaatwaarde wist te schatten en zo fraai voor de 3-0 eindstand zorgde. En zo werd het uiteindelijk toch nog een verdiende beste beurt voor de Mauricemeute. Helemaal toen na afloop bleek dat ook de meeste van de concurrenten weer puntjes hadden gemorst. Zo blijft tenminste de nacompetitie lonken en mede daarom heb ik hierboven met een* vast voor de lezende buitenwereld tussen haakjes de achternamen gezet van enkele spelers en coach van de ploeg. Weten zij met wie ze te maken krijgen als Eén op weg is in een verlengd slot van deze toch al succesvolle competitie.
Dirk (de grijze ouwe*)
