B1 pakt de draad weer op

Zaterdag 23 januari 2016
AMVJ B1 – Zandvoort B1 6 – 3 (4 – 3)

De draad oppakkend na een meer dan frustrerende najaarscompetitie waarin B1 a la Ajax vorige seizoenen de punten en daarmee het mogelijke kampioenschap verspeelde tegen een zogeheten “kleintje” in de poule, de grote kampioen als enige in bedwang wist te houden, er in het Zaanlandse tijdens het interbellum tussen feestdagen met in de hoofdrol twee witbebaarde heren van leeftijd nog lelijk werd in-gefloten en zo twee punten door de neus werd geboord; dan was er vorige week de bekerpot waarin B1 op wilskracht een 4-4 gelijkspel uit het vuur sleepte en na penalties ten onder ging tegen een team dat zich uitgaf voor “AFC B3”, maar waarin minimaal 1 A-categorie jeugdspeler uit de AFC B1 speelde (die wij namelijk herkenden omdat hij ooit in ons eigen team speelde, Mozes van Gelder!). Ja dat mag allemaal van de KNVB, de almachtige die zou moeten waken over rechtvaardigheid en sportiviteit in plaats van dit soort curieuze regeltjes (“als je nog geen 15 duels in A-categorie hebt gespeeld in 1 seizoen mag je nog in B-categorie uitkomen”) te verzinnen die het AFC mogelijk maken om geheel legaal vrij onsportief bezig te zijn.

Dan maar over tot de orde van de dag, de voorjaarscompetitie begint, nieuwe kansen lonken voor B1 dat nu in een Haarlem en omgeving pouletje met 5 tegenstanders is ingedeeld. Derde klasse nog steeds, en allereerst naar het Loopveld toegestuurd was deze zonnige zaterdag na de winterstop een gezelschap robuuste mannen uit Zandvoort. Ferme strandtenthouders en visserszonen die uit tweede klasse afgezakt aanvankelijk behoorlijk de weg kwijt waren, letterlijk door slechts vijf minuten voor vastgestelde aanvangstijd aan te komen. En uiteindelijk ook figuurlijk, onder de geweldige leiding van Hommo, onze langzamerhand vaste “thuis”-fluiter (maar niet in de cynische betekenis van het woord!!). Maar nu lopen we vooruit op de zaken. Zonder Gabriel en Dean, beiden inmiddels langdurig geblesseerd, en ook niet aanwezig de zieke Matt, en niet topfit Kris die het vlaggen voor zijn rekening nam; zo begon B1 aan de voorjaarsklus.

De door de praeses van deze mooie vereniging vaak gebezigde term hotseknotsebegonia was op het eerste bedrijf van deze pot nogal evident van toepassing; in korte tijd speelde het bordeauxrode gezelschap de Zandvoortse gasten aan flarden zonder dit duidelijk in de score tot uiting te brengen. Al doende wisselde het scorebord in rap tempo van stand, 1-0 Yuri prima goal na dito dieptepass van Kelyn, 1-1 na een slippertje achterin, waar de weer meer dan uitstekende en multifunctionele Oscar en de ook al maanden in topvorm verkerende Sidney de lakens uitdeelden, waar Cheekwan zich voor 1 keer verslikte in een tegenstander die daar pardoes uit wist te scoren, en waar onze volwassen ogende Luc Loques zijn handen vol had aan de sterke rechtsbuiten van Zandvoort, maar waar ook de zijn plek onder lat terug opeisende Luc Zeidan prima ingrepen liet zien; 2-1 weer Yuri de spits, hij had er nog een paar op zijn naam kunnen brengen al op dat moment want hij kreeg ze af en toe lekker aangeleverd door een middenveld dat in een ruitvorm spelend wist te inspireren, onze prachtige aanvoerder en boegbeeld Mankamal als vooruitgeschoven verdediger, Kelyn centraal en vaak het slachtoffer van net iets te gretig op de enkels schoppende geelblauwen, op de flanken de hardwerkende Bas en aan de andere kant een bij vlagen geniale Antonie, en vlak achter of ook vaak naast Yuur opduikend nog de sterke Ricardo.

Maar na de hernieuwde voorsprong een ongelukkige 2-2 niet veel later, nadat bijvoorbeeld Yuri voor open goal net overtikte en Kelyn de pech had de lat te raken met een prachtige kopbal na een corner. 3-2 voorsprong uiteindelijk toen Yuri de bal voortrok en daar volledig onverwachts Mankamal opdook, een spelmoment dat zeer veel gelijkenis vertoonde met een doelpunt begin december bij IVV voor de kenners; dan nog eens een hoogtepunt in de vorm van de 4-2, meesterlijke rommelsolo van Ricardo en een perfecte afronding links hoog tegen het net . Niets aan het handje, ware het niet dat een heus polletjesincident Luc Zeidan tot een onreglementaire ingreep noopte onder zware druk van een reus in de Zandvoortse voorhoede. De toegekende vrije trap werd door Zandvoort snoeihard in de touwen gejaagd, de knotsgekke 4-3 dus voor de verbouwereerde AMVJ-‘ers bij het invallen van de rust.

Tweede helft zon tegen en ook een behoorlijke bries, nu met de heerlijk voetballende, maar net iets te veel scharende klassieke linksbuiten Mees en de schitterende rommelaar op het middenveld Kamael, die een serieuze worp deed naar de leiding in het op de enkels getrapt worden klassement dat na de eerste helft glorieus werd aangevoerd door Kelyn. Het spel golfde op en neer en AMVJ had desondanks duidelijk het betere van het spel, Zandvoort bleef uiteraard op de loer liggen zolang het 4-3 bleef, en dat bleef het een dikke 26 minuten lang nog. Toen kreeg B1 een vrije trap op zo’n 20-25 meter van het Zandvoortse doel, niet Yuri maar Kelyn raakte de opgeblazen knikker verrassend lekker en de Zandvoortse goalie zag vol bewondering de bal zijn linkerhoek inslaan: 5-3, de ban gebroken, hoewel Zandvoorts’ grootste kans in het tweede bedrijf nog net 1 minuutje hierna langskwam. Daarna tikte B1 deze wedstrijd vakkundig uit, iets te veel galery-play naar coach’ smaak, die ziet liever iets meer efficiency in de afrondende fase van een aanval, 6-3 tenslotte nog door Yuri die door twee Zandvoorters getorpedeerd wordende gewoon op de been bleef en oog in oog gedecideerd de keeper verschalkte. 6-3 dus, een heerlijke driepunter en B1 is nog maar weer eens mooi uit de startblokken geschoten zo.

Zalig zo’n wedstrijd en dit is toch het voetbal dat een voetbaltoeschouwer voorgeschoteld wil krijgen, met alles d’r op en d’r aan, fouten zijn nou eenmaal inherent aan het spellletje en okay je wordt er niet altijd kampioen mee en je wint misschien wel niet iedere wedstrijd, maar nogmaals, dit team speelt zoals een pure liefhebber het graag wil zien.

Dank gaat uit naar Mario met de weer heerlijke fotoreportage, teamplayer Kris die een hele wedstrijd keurig en foutloos vlagde in zijn prachtige AMVJ-voetbalkloffie, Hommo de onpartijdige die volkomen terecht besloot om in de geest van de wedstrijd niemand een kaart te geven waar dat op zich volgens de eerder gememoreerde uiterst rechtvaardige en sportieve KNVB-regels wel had gemoeten. Dat soort dingen.