B1 en het spook van veld 3

 Na een onstuimige vrijdagavond en dito nacht toch het goede bericht vanaf de AMVJ burelen: de wedstrijden gaan door.  Logisch, de zon schijnt deze zaterdagochtend volop en de door de club geafficheerde Super-Saturday vangt onder andere aan met een mooie 4-0 overwinning van onze C1 in tweede klasse; dan speelt het tweede tegen Ajax 3 en later deze zaterdag kruist ons vlaggenschip de denkbeeldige degens met de beste voetballers van OSV; met eerst om half 1 de voor ons belangrijke ontmoeting met de nummer laatst in de poule, Vlug en Vaardig B1. Het vreemde geval wil dat deze ploeg de eerste was dit najaars-seizoen die het gelukte om het tot dan toe ongeslagen Zaanlandia twee punten af te snoepen twee weken geleden, AMVJ B1 was dus ondanks de ranglijst op zijn hoede. En zonder keeper Luc, geblesseerd evenals Matt en Dean, met op het laatste moment ook nog een no-go van keeper Mazatl van C1, hals over kop nog Mankamal van de reguliere warming-up afgeplukt en met spoed in kleedkamer gezet om alsnog het keeperstenue aan te trekken. 

 Bepaald geen ideale voorbereiding voor opofferingsgezinde Mankamal, de aanvoerdersband om de arm van de gelukkig weer teruggekeerde laatste man Kris, onder de uiteraard alweer verfijnde en uitgekiende leiding van Hommo vertrokken wij een kwartiertje later dan in de planning aangegeven aan deze klus. Veld drie, plaats van handeling bij uitstek om de ronde opgeblazen knikkers in de sloot te laten verdwijnen, dit gebeurde ongeveer precies 17 keer deze pot, en terwijl Kamael zijn oude voetbalschoenen thuis ging opvissen omdat de zijne nu bij het inschieten definitief afgeschreven dienen te worden, vertrok B1 met Luc Loques en Ricardo als reserves en opende nog maar weer eens vrij rommelig, niet een onbekende variabele voor B1 waar men op de een of andere vreemde manier maar niet van af schijnt te kunnen komen. Vrij snel kreeg AMVJ een overwicht maar wist nog weer eens niet het net te vinden. Aan de andere kant was er zo ongeveer tijdens de eerste de beste kans van V&V een doelpunt te noteren, verdediging werd verbaal door eigen doelman danig in verwarring gebracht en nog maar eens een heuse comedy caper betekende dus de 0-1. Nee toch, niet weer? Heeft B1 een veld 3-syndroom? De laatste keer dat wij hier speelden verspeelden wij namelijk nagenoeg zeker een kampioenschap door Marken hier met drie punten naar hun eilandje terug te sturen; was de 1-1 van V&V tegen Zaanlandia dan toch geen sensatie? 25 minuten lang leek dat het geval, totdat dan op aangeven van Yuri Kelyn een heerlijk schot op het doel door het midden loste en de Osdorper keeper kansloos liet. 1-1, en dat smaakte naar meer; terwijl V&V twintig minuten lang niet onder had gedaan voor onze jongens werden ze nu bijna weggevaagd en was het een wonder te noemen dat het bij rust slechts 2-1 voor AMVJ stond: in minuut 33 een penalty wegens hands, gemist door Yuri maar in de rebound heel attent door Kelyn alsnog voor het eerst op voorsprong. 

 Na de pauze teveel wetenswaardigheden en rariteiten om op te noemen eigenlijk; ik beperk me maar even tot het afdraaien van een doelpuntenverslag. Bijna direct na de aftrap 3-1 assist Mees en prima afgemaakt door Kamael; drie minuutjes later 4-1 toen Yuri op aangeven van Luc L de keeper van de blauwwitten in de luren legde met een als voorzet geboren schot dat tot wasdom kwam als fraaie indraaier. Toen bleef het twintig minuten lang doelpuntloos ronddolen voor de tweeëntwintig op veld 3, je moet er echt weer bij geweest zijn om het te geloven, minstens iedere minuut was er een heuse doelrijpe kans voor AMVJ die het op wonderbaarlijke, magisch-realistische wijze net niet haalde. Onvoorstelbaar wat er zoal niet inging, potsierlijk eigenlijk. Het had zomaar met 20-1 kunnen aflopen en niemand had met de oogjes hoeven knipperen die daar dan getuige van was geweest. Mees ging in de 65e minuut zelf eens een penalty nemen na te zijn neergehaald binnen de beruchte lijnen en schoot snoeihard met links door het midden binnen. 5-1 dus, 68e minuut Bas legt bal af op Kamael die zichzelf in een onmogelijke hoek ter linkerzijde van het Vlugvaardige doel manoeuvreerde om vervolgens echt onmogelijk raak te schieten in het dak van het doel zoals men wel zegt: 6-1. Even later nog een uitstekende anticipatie-actie van Ricardo die eerst uitstekend een buitenspelval ontwijkt en vervolgens extreem onzelfzuchtig de bal voor een leeg doel klaarlegt voor Antonie om tot de 7-1 te komen. Ondertussen was er de gehele tweede helft een continu-team van twee man bezig een of meerdere ballen uit de sloot te halen, er rouleerden bij toerbeurten dus drie of zelfs vier ballen op het speelveld, er was nog Faissal van de C1 die ons uit de brand hielp door de hele tweede helft eventjes fantastisch te gaan staan vlaggen, dan was er nog de keeperswissel van Mankamal met Luc Loques de laatste tien minuten tijdens wat wel de boeken in mag gaan als snelste verkleedpartij op een voetbalveld ooit; dan was er nog de steeds verhitter rakende spelersgroep van V&V die bij een onmogelijk te overbruggen achterstand de juist zeer gedecideerde scheidsrechter Hommo onheus wenste te bejegenen, en dit bracht de immer kordate en rechtvaardige Hommo ertoe om zeer tegen de zin in in de slotseconde een tweede gele en dus rode kaart te trekken voor een V&V-speler, en na afloop tijdens veld verlaten nogmaals voor een andere V&V’er direct rood; hulde aan Hommo hoe hij deze onverkwikkelijkheden tijdens een 1 op 1 gesprek met deze negatieve hoofdrolspelers en begeleider van V&V in bestuurskamer verbaal wist op te lossen. 

Als ik verder nog iets van de curiosa die hier deze middag werd uitgestrooid vergeten ben moeten jullie het maar zeggen. Tenslotte dus maar weer drie puntjes aan het totaal toegevoegd, in een poule met 11 ploegen hebben wij er nu al 19 uit 8 potjes, op plek drie achter Zaanlandia en Monnickendam de gedeelde koplopers met 19 uit 7. Spoken bestaan niet en de wonderen zijn de wereld nog niet uit maar het zal vreemd moeten lopen wanneer Monnickendam zich niet tot kampioen kroont in deze verder erg leuke poule.