Zaterdag 16 april 2016
Vogelenzang B1 – AMVJ B1 2-6 (2-2)
Op deze bijzondere zaterdag verplaatste het B1-circus zich naar de voormalige jachtvelden der Hollandsche Heeren, de Heerlijckheijdt Vogelenzang, op een steenworp van Haarlem met zijn 25 voorstadjes en –plaatsjes gelegen aan de grens van het bloembollengebied waar Nederland in buitenland naast Johan Cruijff en klompen en molens zo bekend om is. Maar even ter zake. De vertekende ranglijst moet nu maar eens op orde komen nu wij tweemaal achter elkaar mogen aantreden tegen de rode lantaarndrager. En dat bracht ons dus tot het al genoemde dorp, alwaar de plaatselijke trots, met liefst 7 teams waarschijnlijk behorend tot het gilde der kleinste clubs van het land, zijn zaterdagse thuiswedstrijden mocht afdraaien. Onze wedstrijdsecretaris zou er zijn vingers bij aflikken: de drie seniorenteams acteren op de zondag, en de vier jeugdteams op de zaterdag, twee hele velden én nog een apart trainingsveld, wat een weelde.
En op het prachtig achter de duinen gelegen hoofdveld, met immer uitzicht op de strenge kerktoren, kwam B1 zelfverzekerd en trots uit de startblokken, zoals het een titelpretendent betaamt en de weerstand leek niet extreem inderdaad. Dit spreekwoordelijke varkentje (want Vogelenzang bleek te bestaan uit een voorbeeldig en keurig aantal heren tussen de 15 en 18 jaar: het ABC-team, zeg maar, geen varken of ander beest te bekennen in deze ploeg) zouden wij aanstonds eens eventjes flink gaan wassen. Totdat vrij abrupt de aftastfase tot een eind kwam toen het oranje-zwarte gezelschap voor het eerst in vijandelijk gebied een corner te nemen kreeg en uit de kluts de bal voor de uit dorps’ perspectief goede voeten viel, waarna ook gelegenheidskeeper Kelyn slechts het nakijken had: 1-0 achter. Alles kwam goed, AMVJ was veel sterker en inderdaad, niet veel later een assist voor Oscar, doelpunt voor aanvoerder van de dag, de veelal van links opstomende Mees, ditmaal als een duveltje uit het doosje voor de keeper opduikend.
Vervolgens kregen wat de ouderen onder ons (waaronder uw scribent) zich nog wel kunnen herinneren een gratis maar ongewenste aflevering van Comedy Capers voorgeschoteld, de ene niet-te-missen kans na de andere wisten de AMVJ-mannen om zeep te helpen, het was op het potsierlijke af, en in minuut achttien, toen een Vogelenzanger A-junior zich over de middellijn waagde, liet deze gelijk aan de vertwijfelde Kris en Sidney zijn hielen zien, keeper Kelyn was kansloos: 2-1 achter. Maar erg lang kon de beroerd spelende thuisploeg niet genieten van deze weelde (een ploeg die trouwens in een najaars-competitie zomaar 24 uit 11 had weten te scoren, tweede plaats derde klas), AMVJ met aan het roer vandaag (naast bekende coach) de voetbalman Lucky was simpelweg te sterk, ondanks het missen van de eerste pakweg veertig kansen werd het 2-2 toen Oscar met een heuse schijnbeweging een tegenstander het bos in stuurde, zijn voorzet werd door Ricardo vakkundig tot doelpunt gepromoveerd. Er waren toen pas twintig minuten gespeeld, het vervolg van helft 1 bespaar ik u maar, beste lezer(-es), als ik het aantal doelrijpe pogingen hier aan denkbeeldig papier zou hebben toevertrouwd dan was dit verslag volgende week ergens af geweest.
Helft twee liet coach voorafgaan aan een heuse team yell, aan de opstelling veranderde niet erg veel, en B1 ging zonder zieke Matt en Mankamal en geblesseerde Bas op zoek naar de overwinning. Er moest natuurlijk even uit een ander vaatje getapt gaan worden, B1 moest even als een blad aan de boom de wedstrijd keren. Met nog meer verprutste mogelijkheden dan in helft 1 (kan dat? Ja dat kan!) wist AMVJ deze tweede helft dan uiteindelijke met 4-0 te winnen, waarmee er een meer dan terechte 6-2 eindstand op het scorebord verscheen in bordeauxrood voordeel. Direct na de aftrap zo ongeveer was het op aangeven van een sterke tweede helft op de mat leggende Dean dat slangenmens Antonie met een soort reïncarnatie-actie van de voetballer Rob Rensenbrink de Vogelenzanger verdediging eigenhandig oprolde: 2-3. Google dat maar eens een keertje. In minuut 55 schoot uitblinker Mees heerlijk binnen van zo’n twaalf meter na een recht naar voren getrapte bal van de in deze helft opgeleefde en weer ouderwets onpasseerbare Kris. 2-4 en daarmee kwam een definitief eind aan een bepaalde spanning die al vanaf de aftrap eigenlijk niet had bestaan.
In minuut 67 liep Mees zich vast in het strafschopgebied maar de onpartijdige zag er een penalty in, prima, een buitenkansje dat de verder wat ongelukkig spelende trapmeester Yuri niet kon laten liggen: 2-5. In minuut 73 nog een ferme bal tegenwinds naar voren van dezelfde Yuri waar voorstopper en geboren breekijzer Sidney tot ieders verrassing, maar vooral die van de thuisploeg, brood in zag, en terecht, Sidney ook weer eens op het scoresheet, 2-6 eindstand, vermeldenswaardig nog het meer dan uitstekende optreden van de vleugelverdedigers Cheekwan en Luc, dank aan Kelyn voor de opoffering, aan Gabriel voor het sterke en beheerste stoorzenderspelletje. Dank aan trainer Lucky om helemaal naar Vogelenzang te komen om deze heren mentaal bij te staan en voor de werkelijk ongekende weelde ook waar dit team zich in bevindt wat betreft beeldmateriaalbegeleiding: schitterende fotoserie van Mario, echt goud waard, en natuurlijk ook de studio-sport achtige samenvatting op video van cameraman Hans is weer van grote klasse.
Na het laatste fluitsignaal zat de voetbalmiddag voor S.V. Vogelenzang er weer op, de rust keerde weder in het prachtige maar spookachtig rustige dorpje toen de laatste hoofdstedelingen per gemotoriseerd voertuig het voormalige jachtterrein achter zich lieten en het zingen der iets minder dan vanochtend gevederde vrienden hier weer een aanvang kon nemen. Volgende week wachtte immers de thuiswedstrijd tegen Vogelenzang B1 op sportpark het Loopveld.
