Om stipt 11:00 stonden we bij RAP op het terras. Een uitwedstrijd op 200 meter afstand, die bijna voelde als een thuiswedstrijd, bekende spelers en bekend terrein. Dinsdag nog trainen op hetzelfde veld nu stonden we tegenover elkaar, toch spannend. De coaches, Jaime en Michel, hadden een duidelijk plan: winnen. Voetballend winnen. Waar we vorige week nog onrustig met de bal om gingen, moesten we nu rust aan de bal houden. Aannemen – kijken – spelen; het klinkt zo makkelijk.
Na goed warm te zijn,startten we iets voor 12u met de wedstrijd. AMVJ had goed balbezit en de wedstrijd speelde zich vooral bij het doel af van RAP. De bal wilde er in het begin nog niet in, we speelden wat chaotisch, weinig communicatie en geen rust aan de bal. En RAP speelde verdedigend. Ook waren de posities niet optimaal voor sommige spelers. Veel kansen werden er gecreëerd voorin, waar Mau veel spelers met zich mee de hoek in trok waardoor er ruimte ontstond in het midden. Sarah en Manuela maakten het RAP lastig door mooie combinaties en goed samen spel, maar voorzetten bleven uit. Ruth,verdediger, kon mooi mee naar het midden door het stabiele achterveld. Dit werd na ongeveer een halfuur gespeeld te hebben beloond met een doelpunt. Ruth herhaalde wat ze vorige week ook deed een perfecte bal vanaf de 16 meter en scoren! AMVJ stond 0-1 voor.
En toen de tweede helft. 0-2. Ja, na minder dan 5 minuten 2e helft scoorden Clau (spits) een mooie bal aangegeven vanaf de zijkant. Vlak daarna was daar Stella (middenvelder), die haar debuut wedstrijd bij AMVJ VR1 maakte. Ze liep op met de bal en schoot buiten de 16 meter prachtig over de keeper het doel in. Het was een goal om van te genieten, gewoon prachtig!
Harm was niet te stoppen. Met wat mooie baltechnieken konden ze de bal naar Lotte trappen, die vervolgens met een typische ‘Lotte-bal’ (dribbelen en dan precies op het juiste moment langs de keeper schieten) scoorde. 0-4 was de tussenstand en we zaten er lekker in. Gerrie, de keep, mocht wel wat meer uitgedaagd worden en dat gebeurde ook. Helaas viel er toen een doelpunt voor de tegenpartij; 1-4. Corno was een mooie link tussen het achterveld en het middenveld, waardoor we goed scherp bleven. Dit resulteerde in het laatste doelpunt van de wedstrijd, gescoord door Clau die ondertussen al meer doelpunten en assisten heeft gemaakt dan vorig jaar het hele seizoen! Met trots nemen we ook deze week de drie punten weer mee naar 200 meter verderop; AMVJ VR1 wint de derby op ‘t Loopveld.
Tamara & Eva
