Vandaag naar Argon in Mijdrecht, een grote club in het vandaag wat grijze polderlandschap, onder de verre rook van Amsterdam. Afgelopen woensdag was er nog de krappe ‘oefennederlaag’ met goed spel tegen eersteklasser Kennemers. De laatste/vorige competitiewedstrijd werd weliswaar door onze mannen met 5-0 gewonnen, maar was vol van incidenten en pas in de tweede helft in het voordeel van AMVJ beslist. Vandaag werd op het groene ietwat hobbelige gras de A3 van Argon tegemoet getreden. Het leek een serieuze test want zij hadden onze ‘helden’ indirect een dienst bewezen door afgelopen weekend de toenmalige koploper (CSW) te verslaan. Vandaag drie punten meenemen leek dus een mooie uitdaging.
De eerste tien minuten gingen gelijk op, de thuisclub kreeg zelfs de betere mogelijkheden. Maar toen vond AMVJ het genoeg. Idriss scoorde een mooie goal met een stiftje annex halve lob die de keeper kansloos liet. Dat gaf de burger moed. Daan wilde niet achterblijven; hij kapte zichzelf goed vrij (zijn handelsmerk) en rondde bekwaam, als echte spits, af: 0-2; en toen was er dus nog geen kwartier gespeeld. AMVJ bleef collectief druk zetten en zocht ook vooral de combinatie, wat de tegenstander eigenlijk machteloos maakte. Een afgeslagen hoekschop kwam rand zestien bij Nick S. terecht die zich niet bedacht en keihard tegen de onderkant lat knalde, de bal kwam zo voor de voeten van naamgenoot Nick G. die niet twijfelde en scoorde. De heren in het bordeaux zetten zoveel druk dat ook halve ballen er vandaag ingingen, Idriss scoorde zo via een verdediger 0-4. Het kwam hem toe, het was zijn beloning voor een heel goede eerste helft, waarin hij individuele acties afwisselde met goed verdelen van het spel maar ook fel meeverdedigde. Bij dit soort wedstrijden zou je bijna vergeten dat er ook nog een keeper is. Clemens liet zich vandaag zien als een bijzonder betrouwbare sluitpost wat culmineerde in een prachtige redding bij een penalty tegen. Dat was in alle opzichten de nekslag voor het team uit Mijdrecht. De penalty werd niet alleen gestopt en de ‘aansluittreffer’ dus voorkomen, maar de bal kwam direct bij onze voorwaartsen terecht en wie anders dan Daan maakte het af. Zo werd het binnen een minuut dus geen 1-4 maar 0-5. Of het nog niet genoeg was scoorde Nick S. ook nog eens voor iedereen ging rusten. Ook weer een mooi doelpunt: in de zestien, vanaf links, half hoog springend en met buitenkant rechts in de verre hoek. De punten waren binnen!
Na de rust ging AMVJ vrolijk verder waar het gebleven was. De niet geheel fitte Gijs en Erik kwamen binnen de lijnen. Dat je in een goed lopend team niet geheel fit hoeft te zijn om toch te scoren bewezen zij direct. Erik maakte er drie en Gijs twee. Omdat Daan natuurlijk niet achter wilde blijven werden de AMVJ-doelpunten dus keurig over de twee helften verdeeld. In de laatste vijf minuten kreeg Argon nog de beloning voor hun inzet en verder sportieve spel, Clemens kon de penalty deze keer net niet houden hoewel hij er wel nog aan zat.
Het was vooral de overwinning van het collectief, niet alleen de doelpuntenmakers waren belangrijk: iedereen ging er vol overtuiging voor. Max, Tim, Milo, Nick G. en Abel gaven achterin niets cadeau en voetbalden prima en ook Laurens liet weer zien in goede vorm te zijn. Kortom 1-12 op vreemde bodem, het lijkt zo makkelijk, maar je moet het maar doen, vraag dat maar aan CSW. Ga zo door heren!
