De misschien wat cryptische kop boven deze impressie zou een nietsvermoedende lezer op de gedachte kunnen brengen dat de schrijver dezes een kolom heeft geproduceerd voor een verkeerde site. Eerder geschikt voor een automobiel georiënteerde glossy met een vergelijkend warenonderzoek over de vermogens van Oldtimers, dan voor de site van “de mooiste voetbalclub van Amsterdam”.
De foto’s hieronder zouden het vermoeden nog kunnen versterken dat u hier van doen heeft met een uit de hand gelopen hobby van een obsessief verzamelaar van overjarig historische vehikels dan met impressie over een eenvoudig potje voetbal op het Loopveld door uw regelmatig “chroniqueur met het vlagje”.
Maar al lijkt dit artikel dus te handelen over een vergelijking tussen een A(ustin Mini) op jaren en een even bejaarde C(adillac), het gaat in het vervolg wel degelijk over de thuiswedstrijd van A(MVJ) tegen het Amersfoortse C(JVV), een inhaler uit de tweede periode.
Een deel van de kop is hiermee hopelijk meteen verklaard (zie boven). De rest volgt nog.
Vraag: wat hebben deze Oldtimers van doen met twee springlevende clubs uit de zaterdagcompetitie 2B?
De Algemene Maatschappij voor Jongeren (AMVJ) en de Christelijke Jongelieden Voetbal Vereniging (CJVV) hebben historisch gezien veel gemeen.
Het zijn beide Oldtimers uit de twintiger jaren van de vorige eeuw met een van oorsprong christelijke grondslag. Beiden zijn het zaterdagvoetbal trouw gebleven.
Maar het zijn ook clubs die hun bijna 100 jarige leeftijd niet is aan te zien, net als de goed onderhouden automobielen van de plaatjes trouwens.
Met dat verschil dat de clubs duidelijk met hun tijd zijn meegegaan en zich in de hedendaagse snelle wereld hebben ontwikkeld tot moderne “digitale” sportverenigingen, maar met behoud van hun specifieke karakter en open cultuur.
Hoe ik dat weet? Van AMVJ ken ik die al zo’n 60 jaar. En een wat nadere blik op de site van CJVV leert je veel over de aard van de club.
Maar ook de hernieuwde ontmoeting met de aardige staf van deze aardige club bevestigde deze middag op het Loopveld de positief joviale sfeer die heerste van ontvangst tot en met nazit.
(geen gezeur en/of gezeik over het verloop en/of resultaat van de pot noch over scheids en/of vlaggendragers, maar gewoon een gezellige kout met bitterbal en gerstenat of anderszins)
Hoewel er overigens best wat na te praten viel over het gebodene te velde.
Pakken we maar meteen het meest opmerkelijke feit bij de kop (zie weer boven).
Zo’n oude Austin Mini zal niet al te zuinig meer lopen maar mits zorgvuldig geschakeld toch nog wel zo’n 1 op10 halen.
In mijn jongere jaren was ik bevriend met een school-en studiemaat wiens vader zo’n giga- oude Cadillac-bak bezat, waarmee wij wel eens een toertje mochten bouwen naar het ook toen al mondaine Zandvoort.
Dat kostte ons dan wel ons volledig zakgeld aan benzine, want dat ding had duidelijk en voortdurend een kolk in zijn tank. Voor ons gevoel liep dat juweel maar 1 op 2, zo snel dook de meter weer richting “empty”.
Maar dat mocht de pret niet drukken want de aandacht die we kregen van vrouwelijk en minder vrouwelijk schoon vergoedde de pijnscheuten in onze portemonnee volledig.
Wat op het Loopveld de pret voor de Bordeauxrode aanhang aan de zijlijn wel behoorlijk drukte was het gegeven dat de Schakelboys vanmiddag ook 1 op 10 liepen en de mannen uit Amersfoort maar 1 op (hooguit) 2.
Maar dat had niks te maken met een zuiniger afgestelde motor, maar alles met de weer eens uiterst zuinig afgestelde scoringsdrift van de gastheren.
Want als je uit zo’n echte kans of tien er maar eentje weet te benutten en je tegenstander heeft voor dat zelfde aantal goals maar 2 keer gevaar nodig (zie opnieuw de kop boven dit artikel), dan mag je je wat dit onderdeel van het edele voetbalspel betreft toch echt een Mini voelen ten opzichte van een doelgerichter Cadillac.
En dat gevoel wordt na afloop nog beroerder als je beseft dat Eén de hele pot lang veeleer aanspraak mocht maken op een riante Cadillac dan op een karig Mini-tje.
Want thuisvriend en bezoekende vriend waren het er over eens dat AMVJ vandaag op verder alle onderdelen van het edele voetbalspel zeer de betere was.
De boys speelden een van de beste afleveringen van dit seizoen.
De robuuste maar uiterst sportieve tegenstander liep vrijwel de hele pot van de kast naar de muur en kwam aan gevaar stichten niet of nauwelijks toe. Eén keertje in de eerste helft en één keertje in het tweede bedrijf. Beide uit dode spelmomenten.
En die laatste keer werd de 1-0 voorsprong van de thuisploeg, verkregen na alweer een fraaie aanval nu ook een keertje door de gelukkig weer geheel ontwaakte Bram Owusu even fraai afgerond, helaas meteen naar de Filistijnen geholpen. Een goedkoop gegeven vrije schop op de rand zestien werd het AMVJ muurtje en keeper Dirk Roelofsen te machtig. (1-1)
Wat Eén daarna ook nog probeerde, alle inzet en ijver werden aan de streep slechts beloond met één te schamel puntje.
Maar om toch weer auto- onmatig te eindigen: je kan dan wel qua kansen vandaag 1 op 10 lopen maar als de ijver, inzet en spelkwaliteit op het niveau van deze zaterdagse Cadillac blijven, wordt het nog een hele fraaie Bordeauxrode Oldtimers race in de derde periode volgens
Dirk
Belijk alle foto’s
Gemaakt door: Evaldas Jankauskas van Lens in Action
