234x gelezen

15 minutes of no fame

13 december 2014, een donkere dag voor Kerst, er is maar een beperkt officieel programma. Desondanks liet AMVJ zich weer van zijn beste kant zien. Op alle velden werd er gevoetbald, de 2e jaars E-tjes onderling op het grote veld, de F-jes vonden elkaar weer voor oefenpotjes, de E3 had Buiksloot E7 uitgenodigd, kon ik Esther weer even knuffelen. Kortom, mijn dag kon niet meer stuk. VR1 speelde een dijk van een wedstrijd tegen Kockengen, voor de poorten van de hel werd er een 3-2 overwinning uitgesleept, dat smaakte naar meer. VR2 tegen Blauw Wit, een lastig potje, dat was al bekend. Ivm de te verwachten duisternis de wedstrijd een kwartiertje naar voren gehaald; dat had ik beter niet kunnen doen, blijkt achteraf. Nu maak ik mijzelf geen verwijt; of je nu om 14.45 of 14.30 uur moet starten, vanaf het begin moet je er volle bak tegenaan. Binnen 15 minuten met 0-2 achter komen, dat moet niet gebeuren. Lucky doet er alles aan, stemt de training erop af, we moeten de tegenstanders, die over het algemeen sterker zijn/al langer voetballen direct het vuur aan de schenen leggen, ver van het doel houden. We hebben een beginnende keepster, die moet je niet in de steek laten. Hoe is het te verklaren, dat jullie pas gaan voetballen, druk gaan zetten, erin vliegen, wanneer VR1 als supporters de boel op stelten zetten, gaan rellen, en jullie daardoor de geest krijgen. Met dank aan VR1, en de nodige biertjes, maar dat moet toch echt uit jullie zelf komen, want kijk eens wat er gebeurt. Lotte schiet de aansluitingstreffer erin, precies in het hoekje. Verder zat het niet tegen, Blauw Wit kreeg nogal wat kansen, maar Gerlinde, Man of the Match, was er klaar mee. Op ietwat onvoorspel- bare wijze wist zij elke keer weer de bal te pakken/weg te rammen. Met Rodney als keeperstrainer kunnen we daar verder mee. Manu op de terugweg, Jeltsje er straks weer bij, dat scheelt. En als Ro die kopbal iets beter op haar hersenpannetje had gekregen, ja, wat dan? Dan hadden we zelfs een puntje kunnen pakken. Zat er nu even niet in, het had wel gekund; na de Winterstop vanaf de eerste minuut bij de les, lef tonen, op eigen kracht.