Soms biedt het leven uitdagingen die zelfs de meest narrige dromen overtreffen.
Vorige week tegen TVVA was het nog allemaal redelijk op de voetbalpootjes terecht gekomen ondanks de magere bezetting van basisspelers (2-2).
Maar op deze qua weer wel bijzonder aangename dag werden de sombere voorspellingen die uw chroniqueur met het vlagje in zijn impressie van de match in ter Aar al noodgedwongen aan deze site en de social media moest toevertrouwen, getalsmatig en kwalitatief nog ruimschoots overtroffen.
Een nieuwe foto van het stapeltje afwezigen in vergelijking met het kruimelige restant van de eens zo fiere selectie van 21 Schakelboys zou het bewijs hebben geleverd dat Bordeauxrood vandaag qua bezetting volstrekt door de ondergrens was gekelderd. Maar ik wilde mijn digibeetsie niet weer op onze onvolprezen webmaster in zijn weekend botvieren.
Vandaar dat u het moet doen met de feitelijke mededeling dat tegenover de terugkomst van één vakantievierder, één licht herstelde zieke en één familiereünist, het verlies stond van opnieuw vijf verstekken.
Ik zal u de redenen onthouden, maar geloof me de mannen waren er echt niet.
Gevolg: AMVJ 2, dat zelf ook al niet dik in de manschappen aantrad tegen Volendam 2 (1-1) moest daarna noodgedwongen hofleverancier spelen voor de hoofdmacht. Anders was via een start met negen acteurs de schaamte al echt voorbij geweest.
Nu stond Clemens van Beek twee potjes te keepen, kreeg Michiel Roosendaal opnieuw een basisplaats toebedeeld en moest Robin Elsbeek na een hele pot in Twee ook nog eens een startdebuut maken in Eén.
De goede Jochem van der Noordaa ging, met ook al weer twee keer drie kwartier in de benen eerst nog even het derde helpen, maar kwam na de rust de volkomen logisch uitgepierde Robin vervangen.
En allemaal goed gebald die mannen!
Als apotheose van de metamorfose van AMVJ 1 tot AMVJ 1 ½ mocht A-junior Kelyn Marinec het laatste kwartier zijn opwachting maken (en nog bijna scoren ook!)
En zo kwam het getalsmatig in ieder geval toch weer goed; met een diepe buiging opnieuw naar de kanjers van Twee en de onverschrokken Kelyn.
Dat het voetballend allemaal wat minder zou uitpakken tegen het nog altijd niet helemaal voor het degradatiespook veilige Be Fair uit het verre Waddinxveen leek geen boude veronderstelling.
Maar toen een minuut of vijftien na het beginsignaal van de rustig, goed en zonder poespas leidende scheids van dienst de heer Stuurop Serra Austin een Fair blundercadeautje koeltjes afrondde, leek het erop dat het opnieuw allemaal weer erg zou meevallen voor AMVJ 1 ½.
Nou, dat was veel te vroeg gejuicht, want bij rust keek de ploeg van Schakel tegen een terechte 1-3 achterstand aan.
Logisch, want als op de samenstelling van het team toch al erg fors is ingeleverd, maar je daarnaast ook nog moet vaststellen dat het vrijwel in tact gebleven en immer zeer solide deel van Bordeauxrood opereerde als een defensieve natte krant, dan ziet ook een niet geoefend oog deze zonnige middag snel verduisteren tot een dreigend debacle.
Wat de mannen in de eerste helft bezielde zal wel een (Bevrijdingsdag?) raadsel blijven maar met drie tegentreffers was de beloning voor het overijverige Be Fair nog aan de magere kant.
Je kunt fair zijn tegen een opponent in nood, die er in de naam ook nog om vraagt, maar zo overdrijven hoeft nou ook weer niet.
Het eerste bedrijf was er dus voor de AMVJ-getrouwen eentje om je centen gauw aan de virtuele kassa terug te eisen.
Blijkbaar is er in de rust een pittig woordje gesproken, want het tweede bedrijf zag er een stuk minder strompelig uit.
De vrije doortocht voor de Waddinxveners was nu vrijwel afgesloten- slechts één gemiste open kans- en er viel zowaar ook weer wat aanvallende Bordeauxrode agressiviteit op het Loopveld te noteren.
Na de aansluitingstreffer door Daan van Hees (van richting veranderde vrije trap) had het er zelfs alle schijn van dat de boys ook nog wel meer wilden.
Dat lukte echter niet en zo werd Be Fair met de volle drie punten gevrijwaard van directe degradatie en kan het in de nacompetitie trachten het tweede klasseschap nog veilig te stellen.
We hebben de mannen succes gewenst in de drukbezochte en gezellige nazit.
Waar iedereen, inclusief mijn goede gast Peter Koppenol van Rick FM (Uithoorn) wilde weten wat er dit keer toch weer uit de toetsen omhoog zou kruipen.
Welaan, dacht ik er in eerste aanleg aan alleen nog de kop boven dit artikel te plaatsen en verder een lege pagina lelieblank te laten, het zou schromelijk tekort hebben gedaan aan de mannen die ik boven met naam en toenaam als redders in de nood heb vermeld.
En voor de rest?
Voor het naar het eind van deze toch wat bizarre competitie snakkende AMVJ 1 rest nog één potje uit tegen het al gedegradeerde Nieuwland.
Zonder enig cynisme zij tenslotte nog vermeld dat een team gelukkig met acht man aan een wedstrijd mag beginnen, want ook vandaag was er nog geen eind aan het verhaal van de 10 kleine kleutertjes gekomen….
Uw vlaggende chroniqueur vreest zich deze week te moeten voorbereiden op een heuse invalbeurt als er geen wonderen gebeuren.
Maar gelukkig zijn tot nu toe de wonderen voor Bordeauxrood (en mij zelve!) de voetbalwereld nog niet uit.
Dat zich dat tot in Nieuwland mag blijven voordoen, vooral voor
Dirk
Ps. In mijn wekelijkse zondagpraatje met de mannen van Rick FM werd hartelijk gelachen om mijn persoonsverwisseling op zaterdag. Sorry Peter Brouwer maar jij was echt mijn gast van de dag. Neem Pieter volgende keer maar mee dan kan ik mij nooit meer vergissen.
D
